SANTIAGO – Podczas gdy świat ogarnęła pandemia COVID-19, politycy zwrócili uwagę na bodźce gospodarcze i wsparcie finansowe dla gospodarstw domowych i firm. W rezultacie wiele krajów zwlekało z przygotowaniem i ogłoszeniem nowych celów redukcji emisji w ramach porozumienia klimatycznego z Paryża. Te zaktualizowane cele, znane jako wkłady ustalane na szczeblu krajowym (znane jako NDC), pierwotnie miały zostać wyznaczone na początku tego roku, przed konferencją klimatyczną COP26 w Glasgow w Szkocji w listopadzie. Ale to również zostało odłożone.
Przejście od szczytów do bodźców jest zrozumiałe. Nie powinniśmy jednak zapominać o ważnej roli, jaką mogą odegrać NDC w wysiłkach na rzecz naprawy gospodarczej. Są one jednymi z najlepszych narzędzi dla rządów do wyrażania swojej wizji przyszłego wzrostu gospodarczego i transformacji technologicznej (oba te cele mają wyraźne powiązania z tworzeniem miejsc pracy). Ponadto wyznaczenie celów daje krajom doskonałą okazję do identyfikacji gotowych do użycia projektów i działań, które mogą przynieść korzyści zarówno klimatyczne, jak i gospodarcze.
Chile jest tutaj dobrym przykładem. Rząd ogłosił zaktualizowaną deklarację klimatyczną w kwietniu, wraz z nową ustawą klimatyczną, która jest obecnie rozpatrywana przez Kongres Narodowy. Zaktualizowane NDC łączą działania klimatyczne ze zrównoważonym rozwojem i sprawiedliwą transformacją energetyczną. U podstaw leży zobowiązanie do osiągnięcia neutralności węglowej do 2050 r. Łatwo jest zobaczyć, w jaki sposób reakcja rządu na pandemię może pomóc w osiągnięciu tego celu poprzez przyspieszenie niezbędnych przemian w sektorze energetycznym oraz transportowym.
Ale nowe NDC w Chile pokazują również inny front, w którym plan naprawy gospodarczej krajów mogą otrzymać znaczący impuls: rozwiązania oparte na przyrodzie. NDC wykazuje zrozumienie roli, jaką natura może odegrać w osiąganiu neutralności węglowej, a także w dostosowywaniu się do skutków zmiany klimatu i uznaniu znaczenia tworzenia i utrzymywania naturalnych pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Plan klimatyczny Chile łączy zdrowie oceanów i klimatu, jednocześnie uznając wartość ekonomiczną ekosystemów przybrzeżnych. Nie musimy daleko szukać przykładu, jak zdrowe ekosystemy morskie wspierają lokalne gospodarki. W Meksyku, tylko w Zatoce Kalifornijskiej i na Półwyspie Baja Kalifornia ekosystemy morskie generują 518 milionów dolarów rocznych przychodów z turystyki i zapewniają bezpośrednio co najmniej 3575 miejsc pracy. Biorąc pod uwagę rozległą linię brzegową Chile, możliwości są znacznie większe. NDC nie zawodzi w tym względzie: zawiera zobowiązanie do przekształcenia 25% swojej wyłącznej strefy ekonomicznej w obszar chroniony. Prawidłowe wdrożenie tego zobowiązania stworzyłoby nowe możliwości gospodarcze dla kraju.
NowyNDC również znacząco wzmacnia zobowiązania Chile dotyczące lasów. Rząd podwoił swój cel w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej i odtwarzania z 100 000 hektarów do 200 000 hektarów do 2030 roku. Zasadzone zostanie 200 000 hektarów nowych lasów (ze 100 000 hektarów), z których co najmniej 100 000 hektarów pokryje trwale zalesienie i co najmniej 70 000 hektarów stanowić będą gatunki rodzime. Ponadto Chile oświadczyło, że zmniejszy emisje spowodowane wylesianiem i degradacją gleby o 25% do 2030 r.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Związek ze wzrostem gospodarczym (aczkolwiek nie zbadany dokładnie i niedoceniany) jest również tutaj jasny. Dążenie do tych celów umożliwi rządom tworzenie różnorodnych miejsc pracy, w tym leśników, botaników, operatorów maszyn i robotników. A odrestaurowane krajobrazy oferują dodatkowe korzyści. Badanie przeprowadzone przez World Resources Institute z 2016 roku wykazało, że w Ameryce Łacińskiej ożywienie zdegradowanych ziem przyniosłoby 23 miliardy dolarów korzyści netto w okresie 50 lat. Rolnicy, którzy przywracają swoją ziemię, mogą średnio zarobić dodatkowe 1140 USD na hektar wartości ekonomicznej netto.
Powiedzmy sobie jasno: Chile ma jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć cele zawarte w pierwotnej obietnicy klimatycznej. Reakcja rządu na COVID-19 była jak dotąd mieszana i od czasu opublikowania planu kilka miesięcy temu nie wykazał on żadnego poważnego zaangażowania w rozwój działań klimatycznych. Ale przynajmniej chilijskie NDC daje nam dobry przykład w tym, czym NDC może i powinno być: nie jest prawnie wiążącym dokumentem politycznym, ale politycznym sygnałem dla ministerstw, podmiotów sektora prywatnego i instytucji finansujących rozwój, aby zidentyfikować i poszukiwać możliwości powiązania rządowych planów klimatycznych z ożywieniem gospodarczym.
Każde zaktualizowane NDC nadaje większy rozmach polityczny i buduje międzynarodowe zaufanie, którego potrzebujemy, aby walczyć ze zmianami klimatycznymi. Zamiast opóźniać prace nad krajowymi NDC w czasie trwania pandemii, rządy powinny rozważyć, w jaki sposób można wykorzystać te cele, aby wykorzystać gospodarczy wkład rozwiązań opartych na przyrodzie. Działania na rzecz klimatu, wyrażone za pośrednictwem NDC, mogą iść w parze z planami naprawy gospodarczej. Ochrona przyrody ma wiele do zaoferowania w zamian.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Contrary to what former US President Donald Trump would have the American public believe, no president enjoys absolute immunity from criminal prosecution. To suggest otherwise is to reject a bedrock principle of American democracy: the president is not a monarch.
explains why the US Supreme Court must reject the former president's claim to immunity from prosecution.
When comparing Ukraine’s situation in 2024 to Europe’s in 1941, Russia’s defeat seems entirely possible. But it will require the West, and the US in particular, to put aside domestic political squabbles and muster the political will to provide Ukraine with consistent and robust military and financial assistance.
compare Russia's full-scale invasion to World War II and see reason to hope – as long as aid keeps flowing.
SANTIAGO – Podczas gdy świat ogarnęła pandemia COVID-19, politycy zwrócili uwagę na bodźce gospodarcze i wsparcie finansowe dla gospodarstw domowych i firm. W rezultacie wiele krajów zwlekało z przygotowaniem i ogłoszeniem nowych celów redukcji emisji w ramach porozumienia klimatycznego z Paryża. Te zaktualizowane cele, znane jako wkłady ustalane na szczeblu krajowym (znane jako NDC), pierwotnie miały zostać wyznaczone na początku tego roku, przed konferencją klimatyczną COP26 w Glasgow w Szkocji w listopadzie. Ale to również zostało odłożone.
Przejście od szczytów do bodźców jest zrozumiałe. Nie powinniśmy jednak zapominać o ważnej roli, jaką mogą odegrać NDC w wysiłkach na rzecz naprawy gospodarczej. Są one jednymi z najlepszych narzędzi dla rządów do wyrażania swojej wizji przyszłego wzrostu gospodarczego i transformacji technologicznej (oba te cele mają wyraźne powiązania z tworzeniem miejsc pracy). Ponadto wyznaczenie celów daje krajom doskonałą okazję do identyfikacji gotowych do użycia projektów i działań, które mogą przynieść korzyści zarówno klimatyczne, jak i gospodarcze.
Chile jest tutaj dobrym przykładem. Rząd ogłosił zaktualizowaną deklarację klimatyczną w kwietniu, wraz z nową ustawą klimatyczną, która jest obecnie rozpatrywana przez Kongres Narodowy. Zaktualizowane NDC łączą działania klimatyczne ze zrównoważonym rozwojem i sprawiedliwą transformacją energetyczną. U podstaw leży zobowiązanie do osiągnięcia neutralności węglowej do 2050 r. Łatwo jest zobaczyć, w jaki sposób reakcja rządu na pandemię może pomóc w osiągnięciu tego celu poprzez przyspieszenie niezbędnych przemian w sektorze energetycznym oraz transportowym.
Ale nowe NDC w Chile pokazują również inny front, w którym plan naprawy gospodarczej krajów mogą otrzymać znaczący impuls: rozwiązania oparte na przyrodzie. NDC wykazuje zrozumienie roli, jaką natura może odegrać w osiąganiu neutralności węglowej, a także w dostosowywaniu się do skutków zmiany klimatu i uznaniu znaczenia tworzenia i utrzymywania naturalnych pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Plan klimatyczny Chile łączy zdrowie oceanów i klimatu, jednocześnie uznając wartość ekonomiczną ekosystemów przybrzeżnych. Nie musimy daleko szukać przykładu, jak zdrowe ekosystemy morskie wspierają lokalne gospodarki. W Meksyku, tylko w Zatoce Kalifornijskiej i na Półwyspie Baja Kalifornia ekosystemy morskie generują 518 milionów dolarów rocznych przychodów z turystyki i zapewniają bezpośrednio co najmniej 3575 miejsc pracy. Biorąc pod uwagę rozległą linię brzegową Chile, możliwości są znacznie większe. NDC nie zawodzi w tym względzie: zawiera zobowiązanie do przekształcenia 25% swojej wyłącznej strefy ekonomicznej w obszar chroniony. Prawidłowe wdrożenie tego zobowiązania stworzyłoby nowe możliwości gospodarcze dla kraju.
NowyNDC również znacząco wzmacnia zobowiązania Chile dotyczące lasów. Rząd podwoił swój cel w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej i odtwarzania z 100 000 hektarów do 200 000 hektarów do 2030 roku. Zasadzone zostanie 200 000 hektarów nowych lasów (ze 100 000 hektarów), z których co najmniej 100 000 hektarów pokryje trwale zalesienie i co najmniej 70 000 hektarów stanowić będą gatunki rodzime. Ponadto Chile oświadczyło, że zmniejszy emisje spowodowane wylesianiem i degradacją gleby o 25% do 2030 r.
Subscribe to PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Związek ze wzrostem gospodarczym (aczkolwiek nie zbadany dokładnie i niedoceniany) jest również tutaj jasny. Dążenie do tych celów umożliwi rządom tworzenie różnorodnych miejsc pracy, w tym leśników, botaników, operatorów maszyn i robotników. A odrestaurowane krajobrazy oferują dodatkowe korzyści. Badanie przeprowadzone przez World Resources Institute z 2016 roku wykazało, że w Ameryce Łacińskiej ożywienie zdegradowanych ziem przyniosłoby 23 miliardy dolarów korzyści netto w okresie 50 lat. Rolnicy, którzy przywracają swoją ziemię, mogą średnio zarobić dodatkowe 1140 USD na hektar wartości ekonomicznej netto.
Powiedzmy sobie jasno: Chile ma jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć cele zawarte w pierwotnej obietnicy klimatycznej. Reakcja rządu na COVID-19 była jak dotąd mieszana i od czasu opublikowania planu kilka miesięcy temu nie wykazał on żadnego poważnego zaangażowania w rozwój działań klimatycznych. Ale przynajmniej chilijskie NDC daje nam dobry przykład w tym, czym NDC może i powinno być: nie jest prawnie wiążącym dokumentem politycznym, ale politycznym sygnałem dla ministerstw, podmiotów sektora prywatnego i instytucji finansujących rozwój, aby zidentyfikować i poszukiwać możliwości powiązania rządowych planów klimatycznych z ożywieniem gospodarczym.
Każde zaktualizowane NDC nadaje większy rozmach polityczny i buduje międzynarodowe zaufanie, którego potrzebujemy, aby walczyć ze zmianami klimatycznymi. Zamiast opóźniać prace nad krajowymi NDC w czasie trwania pandemii, rządy powinny rozważyć, w jaki sposób można wykorzystać te cele, aby wykorzystać gospodarczy wkład rozwiązań opartych na przyrodzie. Działania na rzecz klimatu, wyrażone za pośrednictwem NDC, mogą iść w parze z planami naprawy gospodarczej. Ochrona przyrody ma wiele do zaoferowania w zamian.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer