LONDEN – Kwetsbare gemeenschappen krijgen het leeuwendeel van de klimaatverandering voor hun kiezen; van een stijgende zeespiegel en extreem weer tot steeds langere ernstige droogtes en overstromingen. Volgens de Wereldbank kan klimaatverandering zonder de juiste maatregelen tegen 2030 meer dan 100 miljoen mensen de armoede in gedreven hebben.
Om de meest kwetsbare gemeenschappen te helpen weerbaarder te worden tegen de effecten van klimaatverandering zouden financiële instituties het midden- en kleinbedrijf (MKB) moeten steunen. In opkomende economieën is het MKB verantwoordelijk voor 45% van de werkgelegenheid en tot 33% van het bbp – en deze getallen zijn nog significant hoger wanneer het informele MKB wordt meegeteld. Wanneer het MKB zijn eigen klimaatweerbaarheid opbouwt, kan dit katalyserende effecten op de gemeenschap eromheen hebben.
Helaas ervaren eigenaars van middelgrote of kleine bedrijven problemen om leningen van banken te krijgen en moeten ze zich in plaats daarvan wenden tot informele leningen en andere financieringsbronnen om hun bedrijven te ondersteunen. Volgens de Wereldbank heeft 50% van het officiële MKB geen toegang tot formeel krediet, en loopt het totale financieringstekort voor zowel het formele als informele MKB op tot 2,6 biljoen dollar wereldwijd. Ondanks dat dit tekort aanzienlijk varieert tussen verschillende landen is het vooral Afrika en Azië groot.
Microfinanciering kan dit gat dichten door in de kleine leningen te voorzien die het MKB nodig heeft om op te starten en tot bloei te komen. Volgens de OESO voorzien organen voor microfinanciering, inclusief nationale ontwikkelingshulporganisaties, banken, coöperaties, en non-profitorganisaties, al in basale financiële diensten voor meer dan 100 miljoen van ’s werelds ondernemende armen, waarvan 90% vrouw is.
De rol van microfinanciering in het vergroten van de klimaatweerbaarheid van het MKB moet vollediger gedefinieerd worden. In Afrika, Azië, en Latijns-Amerika hebben microkredieten het MKB al in staat gesteld om in droogteresistente gewassen te investeren, om betere irrigatie aan te leggen, en om klimaatverzekering aan te schaffen om hun inkomen te beschermen wanneer oogsten mislukken vanwege te veel of te weinig regen.
Deze projecten hebben bewezen succes gehad. Volgens een evaluatie door de OESO, heeft 43% van de microfinancieringsactiviteiten in Bangladesh in 2010 de weerbaarheid van gemeenschappen vergroot. Deze projecten omvatten programma’s voor leningen voor weerbestendige behuizing en droogte- en zouttolerante zaden, en hebben de klimaatweerbaarheid vergroot. In Nepal ondersteunt microfinanciering noodhulp bij natuurrampen en de voorbereiding hierop, de diversificatie van gewassen, en verbeterde toegang tot irrigatie. Microfinanciering kan ook de transitie van het MKB naar zakenmodellen met weinig gebruik van fossiele brandstoffen ondersteunen, door hun inspanningen om op hernieuwbare energiebronnen en op duurzame productie en aanvoerlijnen over te gaan te financieren.
Don’t go back to school without Project Syndicate! For a limited time, we’re offering PS Digital subscriptions for just $50.
Access every new PS commentary, our suite of subscriber-exclusive content, and the full PS archive.
Subscribe Now
Microfinanciering is niet de enige oplossing, en er zijn genoeg critici te vinden. Om zorgen over geld dat niet goed besteed zou worden weg te nemen zouden organisaties voor microfinanciering MKB-eigenaars die leningen gebruiken om klimaatweerbaarheid en projecten voor hernieuwbare energie te financieren moeten belonen. Dit hoeft helemaal geen uiting van sociale verantwoordelijkheid te zijn. In feite is zo een benadering volgens de Business en Sustainable Development Commission, waar ik voorzitter van ben, zelfs in het eigenbelang van verstrekkers van microkredieten.
De private sector moet in gaan zien dat de klimaatcrisis ook mogelijkheden biedt, vooral met betrekking tot het MKB. En sommigen in de private sector zien dit zelfs al in.
GSMA (een handelsorganisatie die honderden telecomoperators vertegenwoordigt en waarvan de algemeen directeur, Mats Granryd, lid is van de Business Commission) en haar leden faciliteren microfinanciering in landelijke gebieden. Met mobiele telefoons kunnen boeren snel informatie vinden die varieert van de prijzen van zaden tot weerpatronen, en ze hebben directe toegang tot de fondsen die ze nodig hebben om transacties te maken. Deze mobiel toegankelijk gemaakte informatie leidt tot betere besluitvorming, bespaart de boeren geld en vergroot hun weerbaarheid tegen extreme weerpatronen en droogte. En natuurlijk profiteren de mobiele providers ook van hun operaties in de uitgebreide plattelandsmarkt.
Er liggen ook mogelijkheden in peer-to-peer leennetwerken, waarbij onlinediensten leners direct met kredietverstrekkers verbinden. P2P microkredietplatforms zoals lendwithcare.org, Lendico, en RainFin blijken populair te zijn, en zouden de microfinancieringsgemeenschap nieuwe energie kunnen geven en een grotere toegang tot leningen voor het MKB in ontwikkelingslanden kunnen bieden. Financiële producten als weerderivaten – die oogsten verzekeren en de ondernemingen van het MKB en een deel van de armste mensen op aarde – hebben ook potentieel.
Als de wereld serieus is over het verzachten van de ergste effecten van de klimaatverandering - in het bijzonder de disproportionele impact op kwetsbare gemeenschappen - zouden zowel de publieke als private sector inspanningen moeten ondersteunen om microfinanciering voor het MKB uit te breiden. Zij die in de frontlijn van het beschermen van levens en levensonderhoud staan kunnen dit niet alleen volbrengen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
If the new "industrial strategy" is offering ideas for better public governance, it is useful. But it becomes positively dangerous when it turns to the private sector, where state interventions inevitably undermine competition, disrupt price signals, and dampen the motivation to innovate.
sees little reason to support the case for renewed government interventions in the private sector.
It may be impossible simultaneously to combat climate change, boost the middle class in advanced economies, and reduce global poverty. Under current policy trajectories, any combination of two goals appears to come at the expense of the third.
weighs the trade-offs between combating climate change, global poverty, and rich countries’ middle-class decline.
Although multilateral efforts to address climate change are not well served by deepening geopolitical rivalries or the apparent trend toward global economic fragmentation, that doesn’t mean governments have abandoned the pursuit of net-zero emissions. Instead, the process has become more competitive – and more complex.
considers the international political dynamics of current energy, trade, and environmental policies.
Although policies based on mainstream neoclassical economics, famously enshrined in the Washington Consensus, have clearly failed, economic theory has remained in a state of paralyzed confusion. What has been missing is a full shift to modern modes of thought informed by contemporary science.
offers a new conceptual framework based on twenty-first-century science and simple observation.
Increasingly severe water shortages represent a human-made crisis that can be resolved through human interventions. The situation demands new thinking about the economics of this critical resource and how to manage it through mission-oriented strategies that span all levels of governance.
call attention to a global problem that demands far more attention from policymakers at all levels.
Log in/Register
Please log in or register to continue. Registration is free and requires only your email address.
LONDEN – Kwetsbare gemeenschappen krijgen het leeuwendeel van de klimaatverandering voor hun kiezen; van een stijgende zeespiegel en extreem weer tot steeds langere ernstige droogtes en overstromingen. Volgens de Wereldbank kan klimaatverandering zonder de juiste maatregelen tegen 2030 meer dan 100 miljoen mensen de armoede in gedreven hebben.
Om de meest kwetsbare gemeenschappen te helpen weerbaarder te worden tegen de effecten van klimaatverandering zouden financiële instituties het midden- en kleinbedrijf (MKB) moeten steunen. In opkomende economieën is het MKB verantwoordelijk voor 45% van de werkgelegenheid en tot 33% van het bbp – en deze getallen zijn nog significant hoger wanneer het informele MKB wordt meegeteld. Wanneer het MKB zijn eigen klimaatweerbaarheid opbouwt, kan dit katalyserende effecten op de gemeenschap eromheen hebben.
Helaas ervaren eigenaars van middelgrote of kleine bedrijven problemen om leningen van banken te krijgen en moeten ze zich in plaats daarvan wenden tot informele leningen en andere financieringsbronnen om hun bedrijven te ondersteunen. Volgens de Wereldbank heeft 50% van het officiële MKB geen toegang tot formeel krediet, en loopt het totale financieringstekort voor zowel het formele als informele MKB op tot 2,6 biljoen dollar wereldwijd. Ondanks dat dit tekort aanzienlijk varieert tussen verschillende landen is het vooral Afrika en Azië groot.
Microfinanciering kan dit gat dichten door in de kleine leningen te voorzien die het MKB nodig heeft om op te starten en tot bloei te komen. Volgens de OESO voorzien organen voor microfinanciering, inclusief nationale ontwikkelingshulporganisaties, banken, coöperaties, en non-profitorganisaties, al in basale financiële diensten voor meer dan 100 miljoen van ’s werelds ondernemende armen, waarvan 90% vrouw is.
De rol van microfinanciering in het vergroten van de klimaatweerbaarheid van het MKB moet vollediger gedefinieerd worden. In Afrika, Azië, en Latijns-Amerika hebben microkredieten het MKB al in staat gesteld om in droogteresistente gewassen te investeren, om betere irrigatie aan te leggen, en om klimaatverzekering aan te schaffen om hun inkomen te beschermen wanneer oogsten mislukken vanwege te veel of te weinig regen.
Deze projecten hebben bewezen succes gehad. Volgens een evaluatie door de OESO, heeft 43% van de microfinancieringsactiviteiten in Bangladesh in 2010 de weerbaarheid van gemeenschappen vergroot. Deze projecten omvatten programma’s voor leningen voor weerbestendige behuizing en droogte- en zouttolerante zaden, en hebben de klimaatweerbaarheid vergroot. In Nepal ondersteunt microfinanciering noodhulp bij natuurrampen en de voorbereiding hierop, de diversificatie van gewassen, en verbeterde toegang tot irrigatie. Microfinanciering kan ook de transitie van het MKB naar zakenmodellen met weinig gebruik van fossiele brandstoffen ondersteunen, door hun inspanningen om op hernieuwbare energiebronnen en op duurzame productie en aanvoerlijnen over te gaan te financieren.
Don’t go back to school without Project Syndicate! For a limited time, we’re offering PS Digital subscriptions for just $50.
Access every new PS commentary, our suite of subscriber-exclusive content, and the full PS archive.
Subscribe Now
Microfinanciering is niet de enige oplossing, en er zijn genoeg critici te vinden. Om zorgen over geld dat niet goed besteed zou worden weg te nemen zouden organisaties voor microfinanciering MKB-eigenaars die leningen gebruiken om klimaatweerbaarheid en projecten voor hernieuwbare energie te financieren moeten belonen. Dit hoeft helemaal geen uiting van sociale verantwoordelijkheid te zijn. In feite is zo een benadering volgens de Business en Sustainable Development Commission, waar ik voorzitter van ben, zelfs in het eigenbelang van verstrekkers van microkredieten.
De private sector moet in gaan zien dat de klimaatcrisis ook mogelijkheden biedt, vooral met betrekking tot het MKB. En sommigen in de private sector zien dit zelfs al in.
GSMA (een handelsorganisatie die honderden telecomoperators vertegenwoordigt en waarvan de algemeen directeur, Mats Granryd, lid is van de Business Commission) en haar leden faciliteren microfinanciering in landelijke gebieden. Met mobiele telefoons kunnen boeren snel informatie vinden die varieert van de prijzen van zaden tot weerpatronen, en ze hebben directe toegang tot de fondsen die ze nodig hebben om transacties te maken. Deze mobiel toegankelijk gemaakte informatie leidt tot betere besluitvorming, bespaart de boeren geld en vergroot hun weerbaarheid tegen extreme weerpatronen en droogte. En natuurlijk profiteren de mobiele providers ook van hun operaties in de uitgebreide plattelandsmarkt.
Er liggen ook mogelijkheden in peer-to-peer leennetwerken, waarbij onlinediensten leners direct met kredietverstrekkers verbinden. P2P microkredietplatforms zoals lendwithcare.org, Lendico, en RainFin blijken populair te zijn, en zouden de microfinancieringsgemeenschap nieuwe energie kunnen geven en een grotere toegang tot leningen voor het MKB in ontwikkelingslanden kunnen bieden. Financiële producten als weerderivaten – die oogsten verzekeren en de ondernemingen van het MKB en een deel van de armste mensen op aarde – hebben ook potentieel.
Als de wereld serieus is over het verzachten van de ergste effecten van de klimaatverandering - in het bijzonder de disproportionele impact op kwetsbare gemeenschappen - zouden zowel de publieke als private sector inspanningen moeten ondersteunen om microfinanciering voor het MKB uit te breiden. Zij die in de frontlijn van het beschermen van levens en levensonderhoud staan kunnen dit niet alleen volbrengen.
Vertaling Melle Trap