LIMA – Tegenwoordig lijken de tegenstanders van mondialisering de verdedigers ervan steeds meer te overstemmen. Als ze hun zin krijgen zal de wereldorde van na de Tweede Wereldoorlog – die tot doel had, vaak met succes, om vrede en welvaart te bevorderen door middel van uitwisseling en connectie – zeer wel in elkaar zou kunnen storten. Is de mondialisering nog te redden?
Op het eerste gezicht lijken de vooruitzichten somber. Ieder aspect van de mondialisering – vrijhandel, vrij verkeer van kapitaal, en internationale migratie – ligt onder vuur. De strijd wordt aangevoerd door antagonistische krachten - van populistische politieke partijen tot separatistische groeperingen tot terroristische organisaties – wier acties zich overwegend meer concentreren op waar ze tegen zijn dan voor.
In Rusland en Azië zijn het antiwesterse groeperingen die in de frontlinie staan van de campagne tegen mondialisering. In Europa neigen populistische partijen hun aversie tegen Europese integratie te benadrukken, waarbij rechtse krachten meestal ook immigratie veroordelen, terwijl links de groeiende economische ongelijkheid afwijst. In Latijns-Amerika lijkt de vijand buitenlandse inmenging van welke soort dan ook te zijn. In Afrika opponeren tribale separatisten iedereen hun onafhankelijkheid in de weg staat. En in het Midden-Oosten wijst Islamitische Staat (ISIS) hevig de moderniteit af, en mikt op maatschappijen die deze omhelzen.
LIMA – Tegenwoordig lijken de tegenstanders van mondialisering de verdedigers ervan steeds meer te overstemmen. Als ze hun zin krijgen zal de wereldorde van na de Tweede Wereldoorlog – die tot doel had, vaak met succes, om vrede en welvaart te bevorderen door middel van uitwisseling en connectie – zeer wel in elkaar zou kunnen storten. Is de mondialisering nog te redden?
Op het eerste gezicht lijken de vooruitzichten somber. Ieder aspect van de mondialisering – vrijhandel, vrij verkeer van kapitaal, en internationale migratie – ligt onder vuur. De strijd wordt aangevoerd door antagonistische krachten - van populistische politieke partijen tot separatistische groeperingen tot terroristische organisaties – wier acties zich overwegend meer concentreren op waar ze tegen zijn dan voor.
In Rusland en Azië zijn het antiwesterse groeperingen die in de frontlinie staan van de campagne tegen mondialisering. In Europa neigen populistische partijen hun aversie tegen Europese integratie te benadrukken, waarbij rechtse krachten meestal ook immigratie veroordelen, terwijl links de groeiende economische ongelijkheid afwijst. In Latijns-Amerika lijkt de vijand buitenlandse inmenging van welke soort dan ook te zijn. In Afrika opponeren tribale separatisten iedereen hun onafhankelijkheid in de weg staat. En in het Midden-Oosten wijst Islamitische Staat (ISIS) hevig de moderniteit af, en mikt op maatschappijen die deze omhelzen.