NEW YORK – Mijn familie werd uitgemoord voordat ik mijn veters kon strikken. In Sierra Leone bracht ik als jongetje de jaren die speels en zorgeloos hadden moeten zijn door als strijder in andermans oorlog. Voor mij was de kindertijd een nachtmerrie; ontsnappen leek steevast onmogelijk. Maar toen de oorlog officieel ten einde kwam, in 2002, begon ik manieren te ontdekken om er bovenop te komen. Een van de belangrijkste was een kans die ik me als boze, ongeletterde, negenjarige soldaat niet had kunnen voorstellen: school.
Ik ben het levende bewijs van de transformerende kracht van onderwijs. Dankzij hard werken en veel geluk ben ik erin geslaagd mijn middelbareschooldiploma te behalen en vervolgens af te studeren. Over een paar maanden zal ik colleges gaan volgen aan de Fordham University School of Law, een onvoorstelbare lotsbestemming voor de meeste voormalige kindsoldaten in mijn land.
NEW YORK – Mijn familie werd uitgemoord voordat ik mijn veters kon strikken. In Sierra Leone bracht ik als jongetje de jaren die speels en zorgeloos hadden moeten zijn door als strijder in andermans oorlog. Voor mij was de kindertijd een nachtmerrie; ontsnappen leek steevast onmogelijk. Maar toen de oorlog officieel ten einde kwam, in 2002, begon ik manieren te ontdekken om er bovenop te komen. Een van de belangrijkste was een kans die ik me als boze, ongeletterde, negenjarige soldaat niet had kunnen voorstellen: school.
Ik ben het levende bewijs van de transformerende kracht van onderwijs. Dankzij hard werken en veel geluk ben ik erin geslaagd mijn middelbareschooldiploma te behalen en vervolgens af te studeren. Over een paar maanden zal ik colleges gaan volgen aan de Fordham University School of Law, een onvoorstelbare lotsbestemming voor de meeste voormalige kindsoldaten in mijn land.
En toch heeft tijdens mijn korte reis door het onderwijs één vraag me altijd parten gespeeld: waarom heeft geluk zo'n cruciale rol gespeeld? Onderwijs zou immers een universeel mensenrecht moeten zijn. Was het maar zo simpel.