LONDEN – De klaslokalen van de academies voor de journalistiek mogen dan vol zitten met vrouwen, de mondiale media worden nog steeds beheerst door mannen, die het merendeel van de managementposities bekleden, meer nieuwsverhalen schrijven en vaker naar voren worden geschoven als deskundigen. Deze onevenwichtigheid wordt weerspiegeld in de inhoud die redacties produceren, waarbij minder woorden en minder seconden uitzendtijd worden besteed aan het vertellen van de verhalen van vrouwen. Dit wordt ook weerspiegeld in de cultuur van de bedrijfstak, die ervoor zorgt dat vrouwen kwetsbaarder zijn voor seksuele intimidatie en misbruik.
Gezien het belang van het opbouwen van relaties in de media, om maar te zwijgen van het verlangen naar verbondenheid onder journalisten die in moeilijke omstandigheden extreme of hartverscheurende gebeurtenissen verslaan, kunnen zich makkelijk intieme banden tussen collega's en medewerkers vormen. Problemen ontstaan als deze relaties verzuren of, erger nog, als zij niet met wederzijdse instemming tot stand zijn gekomen of gebaseerd zijn op dwang, zoals wanneer een hogergeplaatste collega een seksuele relatie nastreeft met een ondergeschikte.
Uiteraard kunnen zich tussen landen aanzienlijke verschillen voordoen op het gebied van wat als agressief of ongepast gedrag wordt beschouwd. Maar wereldwijd zegt bijna de helft van de vrouwelijke journalisten seksuele intimidaties die met hun werk samenhangen te hebben ervaren, volgens een onderzoek uit 2014 van het International News Safety Institute (INSI) en de International Women’s Media Foundation (IWMF). Tweederde van de ondervraagden meldde te maken te hebben gehad met “intimidatie, bedreigingen, of misbruik”, meestal van de kant van bazen, toezichthouders of mede-journalisten.
LONDEN – De klaslokalen van de academies voor de journalistiek mogen dan vol zitten met vrouwen, de mondiale media worden nog steeds beheerst door mannen, die het merendeel van de managementposities bekleden, meer nieuwsverhalen schrijven en vaker naar voren worden geschoven als deskundigen. Deze onevenwichtigheid wordt weerspiegeld in de inhoud die redacties produceren, waarbij minder woorden en minder seconden uitzendtijd worden besteed aan het vertellen van de verhalen van vrouwen. Dit wordt ook weerspiegeld in de cultuur van de bedrijfstak, die ervoor zorgt dat vrouwen kwetsbaarder zijn voor seksuele intimidatie en misbruik.
Gezien het belang van het opbouwen van relaties in de media, om maar te zwijgen van het verlangen naar verbondenheid onder journalisten die in moeilijke omstandigheden extreme of hartverscheurende gebeurtenissen verslaan, kunnen zich makkelijk intieme banden tussen collega's en medewerkers vormen. Problemen ontstaan als deze relaties verzuren of, erger nog, als zij niet met wederzijdse instemming tot stand zijn gekomen of gebaseerd zijn op dwang, zoals wanneer een hogergeplaatste collega een seksuele relatie nastreeft met een ondergeschikte.
Uiteraard kunnen zich tussen landen aanzienlijke verschillen voordoen op het gebied van wat als agressief of ongepast gedrag wordt beschouwd. Maar wereldwijd zegt bijna de helft van de vrouwelijke journalisten seksuele intimidaties die met hun werk samenhangen te hebben ervaren, volgens een onderzoek uit 2014 van het International News Safety Institute (INSI) en de International Women’s Media Foundation (IWMF). Tweederde van de ondervraagden meldde te maken te hebben gehad met “intimidatie, bedreigingen, of misbruik”, meestal van de kant van bazen, toezichthouders of mede-journalisten.