CAMBRIDGE – Er lijkt zich een bizarre ontkoppeling voor te doen tussen de stijgende Amerikaanse aandelenkoersen en de trieste staat van de Amerikaanse politiek. Winston Churchill zou gezegd hebben: ‘Amerikanen doen altijd het juiste, nadat ze eerst al het andere geprobeerd hebben.’ Maar in het licht van de op handen zijnde ‘rematch’ tussen Joe Biden en Donald Trump bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van dit jaar, moet Churchills observatie worden bijgesteld: Amerikanen doen blijkbaar pas het juiste nadat ze al het andere twee keer hebben geprobeerd.
Wat verklaart deze discrepantie tussen de uitbundigheid van de aandelenmarkt en de crisis waarin de Amerikaanse democratie verkeert? Misschien gelooft de markt gewoon dat de president van de Verenigde Staten beperkte invloed heeft op de binnenlandse economie, althans op de korte termijn. Of misschien denken beleggers wel dat kunstmatige intelligentie alles zal overwinnen.
Maar deze interpretatie gaat voorbij aan de langetermijngevolgen van mogelijke beleidsbeslissingen zoals het loslaten van de vrije handel (een gebied waarop Biden en Trump vastbesloten lijken om elkaar de loef af te steken), het aansporen van de Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) om zich minder op de inflatie te richten, en het voortzetten van een onhoudbaar schuldentraject. Op het gebied van de immigratie, een van de grootste zorgen van de kiezers, zouden de beperkingen van Trump een belemmering vormen voor hoogopgeleide immigranten, terwijl het opengrenzenbeleid van Biden weinig zin heeft.
CAMBRIDGE – Er lijkt zich een bizarre ontkoppeling voor te doen tussen de stijgende Amerikaanse aandelenkoersen en de trieste staat van de Amerikaanse politiek. Winston Churchill zou gezegd hebben: ‘Amerikanen doen altijd het juiste, nadat ze eerst al het andere geprobeerd hebben.’ Maar in het licht van de op handen zijnde ‘rematch’ tussen Joe Biden en Donald Trump bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van dit jaar, moet Churchills observatie worden bijgesteld: Amerikanen doen blijkbaar pas het juiste nadat ze al het andere twee keer hebben geprobeerd.
Wat verklaart deze discrepantie tussen de uitbundigheid van de aandelenmarkt en de crisis waarin de Amerikaanse democratie verkeert? Misschien gelooft de markt gewoon dat de president van de Verenigde Staten beperkte invloed heeft op de binnenlandse economie, althans op de korte termijn. Of misschien denken beleggers wel dat kunstmatige intelligentie alles zal overwinnen.
Maar deze interpretatie gaat voorbij aan de langetermijngevolgen van mogelijke beleidsbeslissingen zoals het loslaten van de vrije handel (een gebied waarop Biden en Trump vastbesloten lijken om elkaar de loef af te steken), het aansporen van de Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) om zich minder op de inflatie te richten, en het voortzetten van een onhoudbaar schuldentraject. Op het gebied van de immigratie, een van de grootste zorgen van de kiezers, zouden de beperkingen van Trump een belemmering vormen voor hoogopgeleide immigranten, terwijl het opengrenzenbeleid van Biden weinig zin heeft.