BERLIJN – Het is nu duidelijk dat de 21e eeuw uitmondt in een nieuwe wereldorde. Nu de onzekerheid en instabiliteit die met dat proces gepaard gaan zich over de wereld verspreiden, heeft het Westen gereageerd met schuchterheid of nostalgie naar oudere vormen van nationalisme die in het verleden hebben gefaald en ook nu zeker niet zullen werken.
Zelfs voor de meest verstokte optimist was de topconferentie van de G7 in Quebec eerder deze maand het bewijs dat het geopolitieke Westen uiteen aan het vallen is en zijn mondiale belang aan het verliezen is, en dat de grote vernietiger van die ooit door Amerika gecreëerde en door Amerika geleide orde niemand anders is dan de Amerikaanse president. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Donald Trump eerder een symptoom dan een oorzaak is van de desintegratie van het Westen. Maar hij versnelt het proces wel op dramatische wijze.
De wortels van de westerse malaise kunnen worden herleid naar het einde van de Koude Oorlog, toen een bipolaire wereldorde het veld moest ruimen voor economische mondialisering, wat de opkomst van nieuwe machten zoals China mogelijk heeft gemaakt. In de daaropvolgende decennia ging Amerika zijn reeds lang bestaande bondgenootschappen blijkbaar eerder als een last dan als een aanwinst zien.
BERLIJN – Het is nu duidelijk dat de 21e eeuw uitmondt in een nieuwe wereldorde. Nu de onzekerheid en instabiliteit die met dat proces gepaard gaan zich over de wereld verspreiden, heeft het Westen gereageerd met schuchterheid of nostalgie naar oudere vormen van nationalisme die in het verleden hebben gefaald en ook nu zeker niet zullen werken.
Zelfs voor de meest verstokte optimist was de topconferentie van de G7 in Quebec eerder deze maand het bewijs dat het geopolitieke Westen uiteen aan het vallen is en zijn mondiale belang aan het verliezen is, en dat de grote vernietiger van die ooit door Amerika gecreëerde en door Amerika geleide orde niemand anders is dan de Amerikaanse president. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Donald Trump eerder een symptoom dan een oorzaak is van de desintegratie van het Westen. Maar hij versnelt het proces wel op dramatische wijze.
De wortels van de westerse malaise kunnen worden herleid naar het einde van de Koude Oorlog, toen een bipolaire wereldorde het veld moest ruimen voor economische mondialisering, wat de opkomst van nieuwe machten zoals China mogelijk heeft gemaakt. In de daaropvolgende decennia ging Amerika zijn reeds lang bestaande bondgenootschappen blijkbaar eerder als een last dan als een aanwinst zien.