PARIJS – De snelle opmars van kunstmatige intelligentie roept zowel verwondering als angst op. Velen zien AI als een object van verbazing en ontzag (een Stupor Mundi, om een Latijnse uitdrukking te gebruiken), terwijl anderen geloven dat het een welwillende redder kan zijn (een Salvator Mundi). Ongeacht of AI wordt gezien als wonderbaarlijk of slechts behulpzaam, blijft de vraag: hoe kunnen we ervoor zorgen dat de voordelen voor iedereen beschikbaar zijn?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden hebben we een genuanceerd begrip van AI nodig. Dat betekent dat we een aantal simplistische verhalen moeten verwerpen: functionalisme, dat zegt dat mensen zich moeten aanpassen en verbeteren om de technologische vooruitgang bij te houden; sensationalisme, dat AI afschildert als een existentiële bedreiging; cynisme, dat probeert AI uit te buiten voor winst; en fatalisme, dat een berustende acceptatie van de onvermijdelijke opkomst van AI impliceert.
Wat deze scenario’s over het hoofd zien is dat de toekomst nog steeds aan ons is om vorm te geven. Het aanvaarden van het verum-factum principe – weten door maken – is cruciaal voor het ontwikkelen van een dieper begrip van de mogelijkheden en implicaties van AI.
PARIJS – De snelle opmars van kunstmatige intelligentie roept zowel verwondering als angst op. Velen zien AI als een object van verbazing en ontzag (een Stupor Mundi, om een Latijnse uitdrukking te gebruiken), terwijl anderen geloven dat het een welwillende redder kan zijn (een Salvator Mundi). Ongeacht of AI wordt gezien als wonderbaarlijk of slechts behulpzaam, blijft de vraag: hoe kunnen we ervoor zorgen dat de voordelen voor iedereen beschikbaar zijn?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden hebben we een genuanceerd begrip van AI nodig. Dat betekent dat we een aantal simplistische verhalen moeten verwerpen: functionalisme, dat zegt dat mensen zich moeten aanpassen en verbeteren om de technologische vooruitgang bij te houden; sensationalisme, dat AI afschildert als een existentiële bedreiging; cynisme, dat probeert AI uit te buiten voor winst; en fatalisme, dat een berustende acceptatie van de onvermijdelijke opkomst van AI impliceert.
Wat deze scenario’s over het hoofd zien is dat de toekomst nog steeds aan ons is om vorm te geven. Het aanvaarden van het verum-factum principe – weten door maken – is cruciaal voor het ontwikkelen van een dieper begrip van de mogelijkheden en implicaties van AI.