BRUSSEL – In een tijdperk van geavanceerde technologie kan gemakkelijk vergeten worden dat de mens – en het leven zelf – volledig afhankelijk zijn van fragiele planetaire omstandigheden. Nu we met een toenemend aantal ernstige – zo niet existentiële – bedreigingen geconfronteerd worden, is dit een basiswaarheid die we nog eens goed tot onszelf zouden moeten laten doordringen. De klimaatverandering, cruciale tekorten in de aanbodketen, het verlies van biodiversiteit en verwoestende pandemieën leggen de kwetsbaarheid van onze samenlevingen als nooit tevoren bloot.
Geen enkel land kan hopen aan deze uitdagingen te kunnen ontsnappen of ze op eigen houtje aan te kunnen pakken. Hoewel multilaterale samenwerking in goede tijden moeilijk kan zijn, is het heel belangrijk in zware tijden. Juist in tijden van crisis moeten we onze bekrompen belangen overwinnen en ons richten op samenwerking, het bundelen van onze middelen en het verbeteren van de manier waarop we collectieve besluiten nemen en uitvoeren.
De G20-bijeenkomsten in Indonesië van deze maand komen op een van die momenten. Door de oorlog van Rusland in Oekraïne, droogte en andere factoren worden miljoenen mensen over de hele wereld bedreigd door cruciale tekorten aan voedsel en energie, die samenvallen met hittegolven van recordhoogte in Europa, China, Zuid-Azië en andere delen van de wereld. Zonder een gecoördineerd wereldwijd optreden zouden deze crises gemakkelijk kunnen escaleren tot grootschalige humanitaire rampen.
BRUSSEL – In een tijdperk van geavanceerde technologie kan gemakkelijk vergeten worden dat de mens – en het leven zelf – volledig afhankelijk zijn van fragiele planetaire omstandigheden. Nu we met een toenemend aantal ernstige – zo niet existentiële – bedreigingen geconfronteerd worden, is dit een basiswaarheid die we nog eens goed tot onszelf zouden moeten laten doordringen. De klimaatverandering, cruciale tekorten in de aanbodketen, het verlies van biodiversiteit en verwoestende pandemieën leggen de kwetsbaarheid van onze samenlevingen als nooit tevoren bloot.
Geen enkel land kan hopen aan deze uitdagingen te kunnen ontsnappen of ze op eigen houtje aan te kunnen pakken. Hoewel multilaterale samenwerking in goede tijden moeilijk kan zijn, is het heel belangrijk in zware tijden. Juist in tijden van crisis moeten we onze bekrompen belangen overwinnen en ons richten op samenwerking, het bundelen van onze middelen en het verbeteren van de manier waarop we collectieve besluiten nemen en uitvoeren.
De G20-bijeenkomsten in Indonesië van deze maand komen op een van die momenten. Door de oorlog van Rusland in Oekraïne, droogte en andere factoren worden miljoenen mensen over de hele wereld bedreigd door cruciale tekorten aan voedsel en energie, die samenvallen met hittegolven van recordhoogte in Europa, China, Zuid-Azië en andere delen van de wereld. Zonder een gecoördineerd wereldwijd optreden zouden deze crises gemakkelijk kunnen escaleren tot grootschalige humanitaire rampen.