NEW YORK – Op 27 augustus jl. kwam de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) met een persverklaring waarin updates van haar langetermijndoelstellingen en strategie voor het monetair beleid waren samengevat. Later diezelfde dag besprak Fed-voorzitter Jerome Powell de herzieningen uitvoeriger in een speech. De twee documenten zijn een schoolvoorbeeld van veel voorkomende fouten. Als de Fed vastberaden wil vasthouden aan deze nieuwe strategie, zou zij échte economische schade kunnen toebrengen aan de Verenigde Staten en de wereld.
Laten we beginnen met een minder ernstige fout, een weglating. In zijn toespraak verwees Powell naar de door het Amerikaanse Congres gemandateerde doelstellingen van maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit, terwijl hij – zoals gewoonlijk – de derde door het Congres gemandateerde doelstelling van een gematigde langetermijnrente verzweeg. Het voor de hand liggende instrument voor het beheer van de langetermijnrente is de controle van de zogenoemde ʻyield-curve,ʼ maar het Federal Open Market Committee (FOMC) van de Fed, dat het beleid vormgeeft, maakt geen melding van dit instrument – zelfs niet in de context van het nastreven van maximale werkgelegenheid en stabiele prijzen.
Maar de echte problemen beginnen pas met de herinterpretatie door het FOMC van het begrip ʻmaximale werkgelegenheid.ʼ De persverklaring stelt dat het beleidsbesluit van de commissie zal worden geïnformeerd door haar ʻinschattingen van de tekortkomingen van de werkgelegenheid ten opzichte van het maximale niveau.ʼ De oorspronkelijke strategieverklaring van het FOMC uit 2012 verwees naar ʻafwijkingen ten opzichte van het maximale niveau.ʼ
NEW YORK – Op 27 augustus jl. kwam de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) met een persverklaring waarin updates van haar langetermijndoelstellingen en strategie voor het monetair beleid waren samengevat. Later diezelfde dag besprak Fed-voorzitter Jerome Powell de herzieningen uitvoeriger in een speech. De twee documenten zijn een schoolvoorbeeld van veel voorkomende fouten. Als de Fed vastberaden wil vasthouden aan deze nieuwe strategie, zou zij échte economische schade kunnen toebrengen aan de Verenigde Staten en de wereld.
Laten we beginnen met een minder ernstige fout, een weglating. In zijn toespraak verwees Powell naar de door het Amerikaanse Congres gemandateerde doelstellingen van maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit, terwijl hij – zoals gewoonlijk – de derde door het Congres gemandateerde doelstelling van een gematigde langetermijnrente verzweeg. Het voor de hand liggende instrument voor het beheer van de langetermijnrente is de controle van de zogenoemde ʻyield-curve,ʼ maar het Federal Open Market Committee (FOMC) van de Fed, dat het beleid vormgeeft, maakt geen melding van dit instrument – zelfs niet in de context van het nastreven van maximale werkgelegenheid en stabiele prijzen.
Maar de echte problemen beginnen pas met de herinterpretatie door het FOMC van het begrip ʻmaximale werkgelegenheid.ʼ De persverklaring stelt dat het beleidsbesluit van de commissie zal worden geïnformeerd door haar ʻinschattingen van de tekortkomingen van de werkgelegenheid ten opzichte van het maximale niveau.ʼ De oorspronkelijke strategieverklaring van het FOMC uit 2012 verwees naar ʻafwijkingen ten opzichte van het maximale niveau.ʼ