INCHEON – Nog net geen tien jaar geleden publiceerde de International Commission on the Measurement of Economic Performance and Social Progress (de Internationale Commissie voor Economische Prestaties en Sociale Vooruitgang), waarvan ik deel uitmaakte, haar rapport, Mismeasuring Our Lives: Why GDP Doesn’t Add Up.De titel vat de inhoud heel goed samen: het bbp is geen goede maatstaf voor het welzijn. Wat we meten heeft invloed op wat we doen, en als we het verkeerde meten, zullen we ook het verkeerde doen. Als we ons uitsluitend richten op materiële welvaart – bijvoorbeeld het produceren van goederen in plaats van het zorgen voor een goede gezondheid, goed onderwijs en een gezond leefmilieu – zullen we verwrongen raken, op dezelfde manier dat deze maatstaven verwrongen zijn; we worden materialistischer.
We waren zeer verheugd over de ontvangst van ons rapport, dat ertoe leidde dat een internationale beweging van wetenschappers, leden van de civil society en regeringen maatstaven ging ontwikkelen en gebruiken die een bredere interpretatie van het begrip welzijn aan de dag legden. De OESO heeft een Better Life Indexopgesteld, met een reeks maatstaven die beter weerspiegelen wat welzijn is en hoe we het kunnen bewerkstelligen. De OESO heeft ook een opvolger van de Commissie ondersteund, de High Level Expert Group on the Measurement of Economic Performance and Social Progress. Vorige week heeft deze Groep op het zesde World Forum on Statistics, Knowledge, and Policy (Wereldforum voor Statistiek, Kennis en Beleid) van de OESO, in het Zuid-Koreaanse Incheon, zijn eigen rapport naar buiten gebracht, getiteld Beyond GDP: Measuring What Counts for Economic and Social Performance.
Dit nieuwe rapport benadrukt diverse onderwerpen, zoals vertrouwen en onveiligheid, die slechts in kort bestek waren behandeld in Mismeasuring Our Lives, en onderzoekt verschillende andere onderwerpen, zoals ongelijkheid en duurzaamheid, veel diepgaander. En het verklaart hoe inadequate maatstaven op veel terreinen tot ontoereikend beleid hebben geleid. Betere indicatoren zouden de zeer negatieve en mogelijk langdurige gevolgen van de diepe economische inzinking na 2008 op de productiviteit en het welzijn laten zien, in welk geval beleidsmakers wellicht niet zo gecharmeerd zouden zijn geweest van bezuinigingen, die weliswaar voor lagere begrotingstekorten hebben gezorgd, maar het nationaal welzijn, als dat op de juiste wijze zou zijn gemeten, nog verder hebben verlaagd.
INCHEON – Nog net geen tien jaar geleden publiceerde de International Commission on the Measurement of Economic Performance and Social Progress (de Internationale Commissie voor Economische Prestaties en Sociale Vooruitgang), waarvan ik deel uitmaakte, haar rapport, Mismeasuring Our Lives: Why GDP Doesn’t Add Up.De titel vat de inhoud heel goed samen: het bbp is geen goede maatstaf voor het welzijn. Wat we meten heeft invloed op wat we doen, en als we het verkeerde meten, zullen we ook het verkeerde doen. Als we ons uitsluitend richten op materiële welvaart – bijvoorbeeld het produceren van goederen in plaats van het zorgen voor een goede gezondheid, goed onderwijs en een gezond leefmilieu – zullen we verwrongen raken, op dezelfde manier dat deze maatstaven verwrongen zijn; we worden materialistischer.
We waren zeer verheugd over de ontvangst van ons rapport, dat ertoe leidde dat een internationale beweging van wetenschappers, leden van de civil society en regeringen maatstaven ging ontwikkelen en gebruiken die een bredere interpretatie van het begrip welzijn aan de dag legden. De OESO heeft een Better Life Indexopgesteld, met een reeks maatstaven die beter weerspiegelen wat welzijn is en hoe we het kunnen bewerkstelligen. De OESO heeft ook een opvolger van de Commissie ondersteund, de High Level Expert Group on the Measurement of Economic Performance and Social Progress. Vorige week heeft deze Groep op het zesde World Forum on Statistics, Knowledge, and Policy (Wereldforum voor Statistiek, Kennis en Beleid) van de OESO, in het Zuid-Koreaanse Incheon, zijn eigen rapport naar buiten gebracht, getiteld Beyond GDP: Measuring What Counts for Economic and Social Performance.
Dit nieuwe rapport benadrukt diverse onderwerpen, zoals vertrouwen en onveiligheid, die slechts in kort bestek waren behandeld in Mismeasuring Our Lives, en onderzoekt verschillende andere onderwerpen, zoals ongelijkheid en duurzaamheid, veel diepgaander. En het verklaart hoe inadequate maatstaven op veel terreinen tot ontoereikend beleid hebben geleid. Betere indicatoren zouden de zeer negatieve en mogelijk langdurige gevolgen van de diepe economische inzinking na 2008 op de productiviteit en het welzijn laten zien, in welk geval beleidsmakers wellicht niet zo gecharmeerd zouden zijn geweest van bezuinigingen, die weliswaar voor lagere begrotingstekorten hebben gezorgd, maar het nationaal welzijn, als dat op de juiste wijze zou zijn gemeten, nog verder hebben verlaagd.