NEW YORK – Na de jaarlijkse vergaderingen van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank deze maand, balanceert het Midden-Oosten op de rand van een groot conflict en blijft de rest van de wereld uiteenvallen langs nieuwe economische en geopolitieke lijnen. Zelden zijn de tekortkomingen van wereldleiders en bestaande institutionele regelingen zo overduidelijk geweest. Het bestuursorgaan van het IMF kon het zelfs niet eens worden over een definitief communiqué.
Het is waar dat de Wereldbank onder haar nieuwe leiding heeft toegezegd de klimaatverandering en de groeiproblemen aan te zullen pakken, en haar armoedebestrijdingsbeleid te zullen versterken. Ze wil meer leningen verstrekken door bestaand kapitaal aan te boren en nieuwe fondsen te werven. Voor dat laatste is echter de goedkeuring van het Amerikaanse Congres nodig en dat lijkt onwaarschijnlijk nu de Republikeinen het Huis van Afgevaardigden controleren. Belangrijk is dat de geplande toename in leencapaciteit bij lange na niet voldoet aan wat de wereld nodig heeft. Het is meer dan een druppel in een emmer water, maar de emmer blijft wel grotendeels leeg.
Net als bij de klimaatdiscussies rond de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september werd er veel gesproken over het opschalen van privékapitaal door de risicopremie die investeerders vragen voor projecten in arme landen te verlagen. Hoewel het maatschappelijk rendement van investeren in zonne-energie in Afrika bezuiden de Sahara (waar veel zon is en weinig energie) hoger is dan in het bewolkte noorden, is de private sector terughoudend geweest om in te stappen, uit angst voor politieke en economische instabiliteit.
NEW YORK – Na de jaarlijkse vergaderingen van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank deze maand, balanceert het Midden-Oosten op de rand van een groot conflict en blijft de rest van de wereld uiteenvallen langs nieuwe economische en geopolitieke lijnen. Zelden zijn de tekortkomingen van wereldleiders en bestaande institutionele regelingen zo overduidelijk geweest. Het bestuursorgaan van het IMF kon het zelfs niet eens worden over een definitief communiqué.
Het is waar dat de Wereldbank onder haar nieuwe leiding heeft toegezegd de klimaatverandering en de groeiproblemen aan te zullen pakken, en haar armoedebestrijdingsbeleid te zullen versterken. Ze wil meer leningen verstrekken door bestaand kapitaal aan te boren en nieuwe fondsen te werven. Voor dat laatste is echter de goedkeuring van het Amerikaanse Congres nodig en dat lijkt onwaarschijnlijk nu de Republikeinen het Huis van Afgevaardigden controleren. Belangrijk is dat de geplande toename in leencapaciteit bij lange na niet voldoet aan wat de wereld nodig heeft. Het is meer dan een druppel in een emmer water, maar de emmer blijft wel grotendeels leeg.
Net als bij de klimaatdiscussies rond de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september werd er veel gesproken over het opschalen van privékapitaal door de risicopremie die investeerders vragen voor projecten in arme landen te verlagen. Hoewel het maatschappelijk rendement van investeren in zonne-energie in Afrika bezuiden de Sahara (waar veel zon is en weinig energie) hoger is dan in het bewolkte noorden, is de private sector terughoudend geweest om in te stappen, uit angst voor politieke en economische instabiliteit.