BERLIJN – Een jaar geleden, rond deze tijd, hadden maar weinig mensen vertrouwen in de politieke toekomst van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. De aanhoudende hyperinflatie verwoestte de Turkse economie en het land was gastheer voor miljoenen Syrische vluchtelingen die geen kans hadden om nog naar huis terug te keren. Toen kwam de verwoestende aardbeving afgelopen februari, die tienduizenden mensen het leven kostte, lokale instellingen volledig overweldigde en endemische corruptie blootlegde.
Bovendien is Turkije sinds de mislukte staatsgreep in juli 2016 steeds autoritairder geworden. Er is nog steeds geen uitzicht op een oplossing voor de Koerdische kwestie en een einde aan de oorlog tegen de Koerdische Arbeiderspartij (PKK), en anti-terreurwetten en een volgzame rechterlijke macht hebben Erdoğan krachtige instrumenten gegeven om elke vorm van oppositie te onderdrukken.
Jarenlang betekenden deze binnenlandse ontwikkelingen problemen voor de relatie van Turkije met de NAVO en het Westen. De beslissing van de regering in 2017 om een Russisch S-400 luchtverdedigingssysteem te kopen, leek het einde van de Amerikaans-Turkse samenwerking op het gebied van bewapening in te luiden; en tegen die tijd was de toenadering tot de Europese Unie bijna volledig tot stilstand gekomen.
BERLIJN – Een jaar geleden, rond deze tijd, hadden maar weinig mensen vertrouwen in de politieke toekomst van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. De aanhoudende hyperinflatie verwoestte de Turkse economie en het land was gastheer voor miljoenen Syrische vluchtelingen die geen kans hadden om nog naar huis terug te keren. Toen kwam de verwoestende aardbeving afgelopen februari, die tienduizenden mensen het leven kostte, lokale instellingen volledig overweldigde en endemische corruptie blootlegde.
Bovendien is Turkije sinds de mislukte staatsgreep in juli 2016 steeds autoritairder geworden. Er is nog steeds geen uitzicht op een oplossing voor de Koerdische kwestie en een einde aan de oorlog tegen de Koerdische Arbeiderspartij (PKK), en anti-terreurwetten en een volgzame rechterlijke macht hebben Erdoğan krachtige instrumenten gegeven om elke vorm van oppositie te onderdrukken.
Jarenlang betekenden deze binnenlandse ontwikkelingen problemen voor de relatie van Turkije met de NAVO en het Westen. De beslissing van de regering in 2017 om een Russisch S-400 luchtverdedigingssysteem te kopen, leek het einde van de Amerikaans-Turkse samenwerking op het gebied van bewapening in te luiden; en tegen die tijd was de toenadering tot de Europese Unie bijna volledig tot stilstand gekomen.