CAMBRIDGE – Het economisch herstel zal, net als de COVID-19-vaccins, de komende twee jaar niet gelijkmatig over de wereld zijn verdeeld. Ondanks de enorme beleidssteun van regeringen en centrale banken blijven de economische risicoʼs groot, en niet alleen voor economieën die met dreigende schuldproblemen te kampen hebben of voor landen met lage inkomens die de armoede alarmerend zien toenemen. Het coronavirus is nog lang niet getemd, het populisme tiert welig, de mondiale schuld heeft een recordhoogte bereikt en de normalisering van het beleid zal waarschijnlijk ongelijkmatig zijn, zodat de situatie precair blijft.
Dit wil niet zeggen dat er de afgelopen twaalf maanden geen goed nieuws is geweest. Effectieve vaccins zijn in recordtijd beschikbaar gekomen, veel sneller dan de meeste deskundigen oorspronkelijk hadden verwacht. De massale monetaire en begrotingssteun heeft een brug geslagen naar het langverwachte einde van de pandemie. En het publiek is beter geworden in het omgaan met het virus, met of zonder de hulp van de nationale autoriteiten.
Maar ook al zijn de groeicijfers in de hele wereld veel beter dan de meeste mensen in de begindagen van de pandemie hadden verwacht, de huidige recessie is nog steeds catastrofaal. Het Internationale Monetaire Fonds voorspelt dat de Verenigde Staten en Japan pas in de tweede helft van dit jaar weer het productieniveau van vóór de pandemie zullen bereiken. De eurozone en het Verenigd Koninkrijk, die ook een terugval vertonen, zullen pas ver in 2022 op dat punt uitkomen.
CAMBRIDGE – Het economisch herstel zal, net als de COVID-19-vaccins, de komende twee jaar niet gelijkmatig over de wereld zijn verdeeld. Ondanks de enorme beleidssteun van regeringen en centrale banken blijven de economische risicoʼs groot, en niet alleen voor economieën die met dreigende schuldproblemen te kampen hebben of voor landen met lage inkomens die de armoede alarmerend zien toenemen. Het coronavirus is nog lang niet getemd, het populisme tiert welig, de mondiale schuld heeft een recordhoogte bereikt en de normalisering van het beleid zal waarschijnlijk ongelijkmatig zijn, zodat de situatie precair blijft.
Dit wil niet zeggen dat er de afgelopen twaalf maanden geen goed nieuws is geweest. Effectieve vaccins zijn in recordtijd beschikbaar gekomen, veel sneller dan de meeste deskundigen oorspronkelijk hadden verwacht. De massale monetaire en begrotingssteun heeft een brug geslagen naar het langverwachte einde van de pandemie. En het publiek is beter geworden in het omgaan met het virus, met of zonder de hulp van de nationale autoriteiten.
Maar ook al zijn de groeicijfers in de hele wereld veel beter dan de meeste mensen in de begindagen van de pandemie hadden verwacht, de huidige recessie is nog steeds catastrofaal. Het Internationale Monetaire Fonds voorspelt dat de Verenigde Staten en Japan pas in de tweede helft van dit jaar weer het productieniveau van vóór de pandemie zullen bereiken. De eurozone en het Verenigd Koninkrijk, die ook een terugval vertonen, zullen pas ver in 2022 op dat punt uitkomen.