LONDEN – Met voedselprijzen die de laatste tien jaar verdubbeld zijn, is voedselzekerheid terug op de internationale agenda. Hoe kan de wereld meer produceren om de volgende miljard mensen te voeden? Hoe kan de landbouwopbrengst verhoogd worden? Wat is de beste manier om aquacultuur te ontwikkelen?
Helaas gaat deze focus op het aanbod voorbij aan de helft van het probleem. De wereld produceert al meer dan twee maal het aantal calorieën dat de menselijke populatie nodig heeft. Een geschatte 1/3e van de mondiale voedselproductie wordt verspild. In arme landen gaat er voedsel verloren door inadequate opslag en hiaten in de aanvoerlijnen (bijvoorbeeld een gebrek aan koeling), in rijke landen gaat er ook voedsel verloren in de aanvoerlijnen en consumenten gooien veel voedsel weg.
Bovendien is het in veel gevallen de armoede, en niet het gebrek aan voedsel dat er op de markt is, die honger en gebrek aan voedingstoffen veroorzaakt. Miljoenen mensen kunnen zich eenvoudigweg niet veroorloven om het voedsel te kopen dat ze nodig hebben, en dit zou nog steeds het geval zijn als het aanbod werd vergroot. Het repareren van de vraagkant, om voedzaam voedsel richting de armen te krijgen, is een van de meest urgente voedselzekerheid imperatieven.
LONDEN – Met voedselprijzen die de laatste tien jaar verdubbeld zijn, is voedselzekerheid terug op de internationale agenda. Hoe kan de wereld meer produceren om de volgende miljard mensen te voeden? Hoe kan de landbouwopbrengst verhoogd worden? Wat is de beste manier om aquacultuur te ontwikkelen?
Helaas gaat deze focus op het aanbod voorbij aan de helft van het probleem. De wereld produceert al meer dan twee maal het aantal calorieën dat de menselijke populatie nodig heeft. Een geschatte 1/3e van de mondiale voedselproductie wordt verspild. In arme landen gaat er voedsel verloren door inadequate opslag en hiaten in de aanvoerlijnen (bijvoorbeeld een gebrek aan koeling), in rijke landen gaat er ook voedsel verloren in de aanvoerlijnen en consumenten gooien veel voedsel weg.
Bovendien is het in veel gevallen de armoede, en niet het gebrek aan voedsel dat er op de markt is, die honger en gebrek aan voedingstoffen veroorzaakt. Miljoenen mensen kunnen zich eenvoudigweg niet veroorloven om het voedsel te kopen dat ze nodig hebben, en dit zou nog steeds het geval zijn als het aanbod werd vergroot. Het repareren van de vraagkant, om voedzaam voedsel richting de armen te krijgen, is een van de meest urgente voedselzekerheid imperatieven.