NEW YORK – Zelfs met de recente gedeeltelijke daling van de reële en nominale langetermijnrente blijven deze ver boven de ultralage niveaus waaraan beleidsmakers gewend waren geraakt, en waarschijnlijk zullen ze op dit niveau blijven, zelfs als de inflatie afneemt. Het is nu tijd om terug te komen op de wijdverspreide ‘gratis lunch’-visie op staatsschulden.
Het idee dat de rentetarieven voor altijd laag zouden blijven, leek de opvatting te ondersteunen dat elke bezorgdheid over schulden een goedkeuring van ‘bezuinigingen’ was. Velen gingen geloven dat overheden grote tekorten moesten hebben tijdens recessies en slechts iets kleinere tekorten in normale tijden. Niemand leek zich zorgen te maken over de mogelijke risico’s, vooral voor de inflatie en de rente. Links verdedigde het idee dat staatsschulden gebruikt konden worden om sociale programma’s uit te breiden, nog méér dan wat gegenereerd kon worden door de militaire uitgaven te verminderen, terwijl rechts leek te geloven dat belastingen er alleen zijn om verlaagd te worden.
De meest misplaatste benadering bestond uit het gebruik van centrale banken om staatsschulden op te kopen, wat kostenloos leek als de kortetermijnrente nul was. Dit idee vormt de kern van de Moderne Monetaire Theorie en ‘helikoptergeld.’ De afgelopen jaren hebben zelfs prominente macro-economen het idee geopperd om de Amerikaanse Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) staatsschulden te laten afschrijven na deze te hebben opgekocht door middel van kwantitatieve versoepeling, een schijnbaar eenvoudige oplossing voor elk potentieel probleem met staatsschulden.
NEW YORK – Zelfs met de recente gedeeltelijke daling van de reële en nominale langetermijnrente blijven deze ver boven de ultralage niveaus waaraan beleidsmakers gewend waren geraakt, en waarschijnlijk zullen ze op dit niveau blijven, zelfs als de inflatie afneemt. Het is nu tijd om terug te komen op de wijdverspreide ‘gratis lunch’-visie op staatsschulden.
Het idee dat de rentetarieven voor altijd laag zouden blijven, leek de opvatting te ondersteunen dat elke bezorgdheid over schulden een goedkeuring van ‘bezuinigingen’ was. Velen gingen geloven dat overheden grote tekorten moesten hebben tijdens recessies en slechts iets kleinere tekorten in normale tijden. Niemand leek zich zorgen te maken over de mogelijke risico’s, vooral voor de inflatie en de rente. Links verdedigde het idee dat staatsschulden gebruikt konden worden om sociale programma’s uit te breiden, nog méér dan wat gegenereerd kon worden door de militaire uitgaven te verminderen, terwijl rechts leek te geloven dat belastingen er alleen zijn om verlaagd te worden.
De meest misplaatste benadering bestond uit het gebruik van centrale banken om staatsschulden op te kopen, wat kostenloos leek als de kortetermijnrente nul was. Dit idee vormt de kern van de Moderne Monetaire Theorie en ‘helikoptergeld.’ De afgelopen jaren hebben zelfs prominente macro-economen het idee geopperd om de Amerikaanse Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) staatsschulden te laten afschrijven na deze te hebben opgekocht door middel van kwantitatieve versoepeling, een schijnbaar eenvoudige oplossing voor elk potentieel probleem met staatsschulden.