STANFORD – Ondanks een veerkrachtige economie die de meeste voorspellingen heeft gelogenstraft – tot nu toe is een recessie vermeden en is de werkloosheid laag gebleven – lijken de Amerikanen steeds rustelozer te worden. Een grote meerderheid, die er geen vertrouwen in heeft dat de huidige goede omstandigheden zullen blijven voortduren, gelooft dat het met het land de verkeerde kant op gaat. Bovendien wordt Amerika geconfronteerd met misschien wel de meest complexe en gevaarlijke geopolitieke situatie sinds de val van de Berlijnse Muur.
En toch, nu er zoveel op het spel staat, stevent het land af op presidentsverkiezingen tussen een kandidaat die is aangeklaagd voor meerdere ernstige misdaden en een zittende president die gebukt gaat onder een zweem van corruptie rond de buitenlandse handelsactiviteiten van zijn zoon. Schandalen horen er zeker vaak bij in de Amerikaanse politiek. President Richard Nixon trad af om te voorkomen dat hij in staat van beschuldiging zou worden gesteld en uit zijn ambt gezet vanwege Watergate, en tegen Bill Clinton en Donald Trump werd daadwerkelijk een impeachment-procedure in gang gezet (hoewel ze niet veroordeeld werden door de Senaat). Desalniettemin lijkt de intensiteit van de huidige politieke rancune nieuw te zijn – en alleen maar toe te nemen.
Erger nog, vitale nationale kwesties blijven onaangeroerd en Amerika’s toekomstige economische kracht en geopolitieke invloed worden bedreigd door grote nieuwe risico’s. Het land heeft een buitensporige staatsschuld en de begrotingsvooruitzichten laten enorme tekorten zien, zover het oog reikt. De sociale zekerheid en Medicare stevenen beide af op insolventie. En de Verenigde Staten moeten dringend hun leger en hun allianties versterken om het hoofd te kunnen bieden aan de toenemende capaciteiten van huidige en potentiële tegenstanders.
STANFORD – Ondanks een veerkrachtige economie die de meeste voorspellingen heeft gelogenstraft – tot nu toe is een recessie vermeden en is de werkloosheid laag gebleven – lijken de Amerikanen steeds rustelozer te worden. Een grote meerderheid, die er geen vertrouwen in heeft dat de huidige goede omstandigheden zullen blijven voortduren, gelooft dat het met het land de verkeerde kant op gaat. Bovendien wordt Amerika geconfronteerd met misschien wel de meest complexe en gevaarlijke geopolitieke situatie sinds de val van de Berlijnse Muur.
En toch, nu er zoveel op het spel staat, stevent het land af op presidentsverkiezingen tussen een kandidaat die is aangeklaagd voor meerdere ernstige misdaden en een zittende president die gebukt gaat onder een zweem van corruptie rond de buitenlandse handelsactiviteiten van zijn zoon. Schandalen horen er zeker vaak bij in de Amerikaanse politiek. President Richard Nixon trad af om te voorkomen dat hij in staat van beschuldiging zou worden gesteld en uit zijn ambt gezet vanwege Watergate, en tegen Bill Clinton en Donald Trump werd daadwerkelijk een impeachment-procedure in gang gezet (hoewel ze niet veroordeeld werden door de Senaat). Desalniettemin lijkt de intensiteit van de huidige politieke rancune nieuw te zijn – en alleen maar toe te nemen.
Erger nog, vitale nationale kwesties blijven onaangeroerd en Amerika’s toekomstige economische kracht en geopolitieke invloed worden bedreigd door grote nieuwe risico’s. Het land heeft een buitensporige staatsschuld en de begrotingsvooruitzichten laten enorme tekorten zien, zover het oog reikt. De sociale zekerheid en Medicare stevenen beide af op insolventie. En de Verenigde Staten moeten dringend hun leger en hun allianties versterken om het hoofd te kunnen bieden aan de toenemende capaciteiten van huidige en potentiële tegenstanders.