NEW YORK – Toen de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers in 2008 instortte en daarmee de ergste mondiale financiële crisis sinds de grote depressie van de jaren dertig in gang zette, leek er een brede consensus te ontstaan over wat deze crisis had veroorzaakt. Een opgeblazen en disfunctioneel financieel systeem had haar kapitaal verkeerd belegd en had risico’s gecreëerd in plaats van ze in toom te houden. Financiële deregulatie had er samen met toegang tot snel geld voor gezorgd dat er excessieve risico’s genomen werden. Monetair beleid zou relatief ineffectief zijn in het doen herleven van de economie, zelfs als nog sneller geld de totale ineenstorting van het financiële systeem zou voorkomen. Dus zou er een groter vertrouwen op het fiscale beleid (het vergroten van de regeringsuitgaven) nodig zijn.
NEW YORK – Toen de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers in 2008 instortte en daarmee de ergste mondiale financiële crisis sinds de grote depressie van de jaren dertig in gang zette, leek er een brede consensus te ontstaan over wat deze crisis had veroorzaakt. Een opgeblazen en disfunctioneel financieel systeem had haar kapitaal verkeerd belegd en had risico’s gecreëerd in plaats van ze in toom te houden. Financiële deregulatie had er samen met toegang tot snel geld voor gezorgd dat er excessieve risico’s genomen werden. Monetair beleid zou relatief ineffectief zijn in het doen herleven van de economie, zelfs als nog sneller geld de totale ineenstorting van het financiële systeem zou voorkomen. Dus zou er een groter vertrouwen op het fiscale beleid (het vergroten van de regeringsuitgaven) nodig zijn.