MOSKOU – De publieke uitspraken van de Russische president Vladimir Poetin over de massaprotesten in Wit-Rusland zijn tegelijkertijd krachtig en dubbelzinnig geweest. Hij zegt bijvoorbeeld dat een ʻreservemachtʼ klaarstaat om mogelijk ingezet te worden in Wit-Rusland. Maar dit kan duiden op allerlei soorten personeel, van de verkeers- en politieagenten die betogingen uiteenslaan tot de Federale Veiligheidsdienst (FSB, de voornaamste opvolger van de KGB uit de Sovjet-tijd) en zwaarbewapende militaire eenheden als de Rosgvardia (Russische Garde).
En welke omstandigheden zouden Rusland er werkelijk toe aanzetten om tussenbeide te komen? Poetin zegt dat de ʻreservemachtʼ pas zal worden gebruikt ʻals de situatie uit de hand begint te lopen.ʼ Maar wie beslist daarover? Als dat de belegerde Wit-Russische dictator Aleksandr Loekasjenko is zou Poetin kunnen zeggen dat het Kremlin alleen zal handelen ʻop uitnodiging van de wettelijk gekozen president van de republiek.ʼ Dat is immers hoe de Sovjet-Unie zijn militaire interventies in Hongarije in 1956 en in Tsjechoslowakije in 1968 aan de buitenwacht verkocht.
Maar Poetin heeft niets gezegd dat ook maar enigszins in deze richting gaat. In feite duiden zijn publieke uitspraken erop dat hij denkt dat hij en niet Loekasjenko leiding zou moeten geven aan het politieke proces in Wit-Rusland. Hierdoor is Loekasjenko gevangen in een paradox: het is misschien beter om het risico te lopen omvergeworpen te worden dan zich tot Poetin te wenden voor militaire steun.
MOSKOU – De publieke uitspraken van de Russische president Vladimir Poetin over de massaprotesten in Wit-Rusland zijn tegelijkertijd krachtig en dubbelzinnig geweest. Hij zegt bijvoorbeeld dat een ʻreservemachtʼ klaarstaat om mogelijk ingezet te worden in Wit-Rusland. Maar dit kan duiden op allerlei soorten personeel, van de verkeers- en politieagenten die betogingen uiteenslaan tot de Federale Veiligheidsdienst (FSB, de voornaamste opvolger van de KGB uit de Sovjet-tijd) en zwaarbewapende militaire eenheden als de Rosgvardia (Russische Garde).
En welke omstandigheden zouden Rusland er werkelijk toe aanzetten om tussenbeide te komen? Poetin zegt dat de ʻreservemachtʼ pas zal worden gebruikt ʻals de situatie uit de hand begint te lopen.ʼ Maar wie beslist daarover? Als dat de belegerde Wit-Russische dictator Aleksandr Loekasjenko is zou Poetin kunnen zeggen dat het Kremlin alleen zal handelen ʻop uitnodiging van de wettelijk gekozen president van de republiek.ʼ Dat is immers hoe de Sovjet-Unie zijn militaire interventies in Hongarije in 1956 en in Tsjechoslowakije in 1968 aan de buitenwacht verkocht.
Maar Poetin heeft niets gezegd dat ook maar enigszins in deze richting gaat. In feite duiden zijn publieke uitspraken erop dat hij denkt dat hij en niet Loekasjenko leiding zou moeten geven aan het politieke proces in Wit-Rusland. Hierdoor is Loekasjenko gevangen in een paradox: het is misschien beter om het risico te lopen omvergeworpen te worden dan zich tot Poetin te wenden voor militaire steun.