Moment van de waarheid voor Angela Merkel

BERLIJN – De laatste twee weken zijn beide crises die Europa het hoofd moet bieden – in Oekraïne en in Griekenland – geëscaleerd. In allebei de gevallen stonden Duitsland en zijn kanselier Angela Merkel aan de basis van de inspanningen om een diplomatieke oplossing te vinden. Dit is een nieuwe rol voor Duitsland, en het land is hier nog niet aan gewend.

De meest recente poging om de oorlog in oostelijk Oekraïne met diplomatieke middelen een halt toe te roepen had een nog kortere houdbaarheidsdatum dan de eerste, afgelopen september. Het nieuwe akkoord – dat net zoals het vorige gesloten werd in Minsk – erkende de facto dat Oekraïne met militaire middelen is opgesplitst. Maar waar de demarcatielijn precies loopt blijft onduidelijk, omdat de Russische president Poetin wellicht nog zal proberen de strategische Zwarte Zeehaven Marioepol in te nemen, om daarmee het Kremlin in staat te stellen om een corridor over land te creëren tussen Rusland en de Krim. Bovendien zou het innemen van Marioepol de optie open houden om zuidelijk Oekraïne, inclusief Odessa, te veroveren en zo de Russische controle helemaal naar Transnistrië, de illegale Russische enclave in Moldavië, uit te breiden.

Door voortdurend militair machtsvertoon heeft Poetin de belangrijkste doelstelling van het Russische beleid volbracht: controle over het oosten van Oekraïne en een voortgaande destabilisatie van het land als geheel. Minsk II is slechts een kille weerspiegeling van de harde actualiteit.

https://prosyn.org/VEQetX0nl