

From semiconductors to electric vehicles, governments are identifying the strategic industries of the future and intervening to support them – abandoning decades of neoliberal orthodoxy in the process. Are industrial policies the key to tackling twenty-first-century economic challenges or a recipe for market distortions and lower efficiency?
NEW YORK – Voor de meeste mensen kan “ontwikkeling” het best worden gemeten aan de hand van de hoeveelheid verandering – net als de stijging van het gemiddelde inkomen, de levensverwachting of het aantal jaren dat op school wordt doorgebracht. De Human Development Index (HDI), een samengestelde maatstaf voor de nationale vooruitgang, waar mijn kantoor bij het United Nations Development Programme op toeziet, combineert al deze statistische gegevens om landen ten opzichte van elkaar te rangschikken.
Wat velen echter niet beseffen is dat zulke cijfers, hoe nuttig ze ook zijn, niet het hele ontwikkelingsverhaal vertellen. Om te begrijpen hoe ontwikkeld een land is, moeten we ook doorgronden hoe de levens van mensen door de vooruitgang worden beïnvloed. En om dat te begrijpen, moeten we kijken naar de kwaliteit van de gerapporteerde verandering.
Als statistici landen met elkaar vergelijken, hebben ze vergelijkbare data nodig. Om bijvoorbeeld het schoolbezoek met elkaar te kunnen vergelijken tellen onderzoekers het aantal geregistreerde scholieren in ieder land, in verhouding tot alle kinderen in de schoolgaande leeftijd (hoewel zelfs dit een uitdaging kan zijn in veel ontwikkelingslanden, waar het bijhouden van dit soort gegevens niet altijd gestandaardiseerd is).
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Subscribe
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
Already have an account? Log in