CAMBRIDGE – De COVID-19 pandemie zal tot ver in de toekomst gevaarlijke en verreikende implicaties meedragen, in het bijzonder wanneer deze recente vooruitgang in de historisch gezien zwakke gezondheidszorg van veel landen laat ontsporen. Om deze uitkomst te voorkomen moeten we urgent verder gaan kijken dan slechts 'de behoeftigen beschermen' in tijden van crisis. Episodische donaties zijn niet genoeg. Nu is het moment om de structurele en systematische barrières te slechten die duurzame verbeteringen in de mondiale volksgezondheid lang in de weg hebben gestaan.
Na mondiale noodsituaties neigt de internationale gemeenschap terug te vallen op 'business as usual,' eerder dan zich voor te bereiden op toekomstige rampen. Met beleidsmakers die zich alleen maar richten op het blussen van branden in plaats van hun onderliggende oorzaak tegemoet te treden lijkt het voor preventie en verzachting nooit het juiste moment.
En toch heeft de pandemie gedemonstreerd dat een qua volksgezondheid efficiënte en effectieve respons meer vergt dan een goed functionerende gezondheidszorg. Deze roept ook om meer robuuste 'welzijnssystemen,' die alle sectoren omvatten die de volksgezondheid beïnvloeden, waaronder de productie, voedsel, transport, en stedelijke ontwikkeling. Alhoewel je de meesten die in deze sectoren werken niet zomaar zou herkennen als 'professionele gezondheidswerkers' spelen ze desondanks een centrale rol in het genereren van goede gezondheidsresultaten.
A proper reckoning with the past is long overdue for Europe's former colonial powers. But while toppling statues may be justified, it is more important for Europeans to understand how the political, economic, and social legacy of colonialism still operates today.
trace the ongoing social, economic, and political consequences of the centuries-long exploitation of Africa.
CAMBRIDGE – De COVID-19 pandemie zal tot ver in de toekomst gevaarlijke en verreikende implicaties meedragen, in het bijzonder wanneer deze recente vooruitgang in de historisch gezien zwakke gezondheidszorg van veel landen laat ontsporen. Om deze uitkomst te voorkomen moeten we urgent verder gaan kijken dan slechts 'de behoeftigen beschermen' in tijden van crisis. Episodische donaties zijn niet genoeg. Nu is het moment om de structurele en systematische barrières te slechten die duurzame verbeteringen in de mondiale volksgezondheid lang in de weg hebben gestaan.
Na mondiale noodsituaties neigt de internationale gemeenschap terug te vallen op 'business as usual,' eerder dan zich voor te bereiden op toekomstige rampen. Met beleidsmakers die zich alleen maar richten op het blussen van branden in plaats van hun onderliggende oorzaak tegemoet te treden lijkt het voor preventie en verzachting nooit het juiste moment.
En toch heeft de pandemie gedemonstreerd dat een qua volksgezondheid efficiënte en effectieve respons meer vergt dan een goed functionerende gezondheidszorg. Deze roept ook om meer robuuste 'welzijnssystemen,' die alle sectoren omvatten die de volksgezondheid beïnvloeden, waaronder de productie, voedsel, transport, en stedelijke ontwikkeling. Alhoewel je de meesten die in deze sectoren werken niet zomaar zou herkennen als 'professionele gezondheidswerkers' spelen ze desondanks een centrale rol in het genereren van goede gezondheidsresultaten.
We hope you're enjoying Project Syndicate.
To continue reading, subscribe now.
Subscribe
orRegister for FREE to access two premium articles per month.
Register
Already have an account? Log in