LONDEN – De Chinezen zijn het meest op hun geschiedenis gericht van alle volkeren. Bij zijn verovering van de macht gebruikte Mao Zedong militaire tactieken die teruggingen tot Sun Tzu, die ongeveer 500 voor Christus leefde; en het Confucianisme is nog steeds de basis van het Chinese sociale denken, ondanks de nietsontziende pogingen van Mao om het te onderdrukken.
Dus toen president Xi Jinping in 2013 zijn ‘Nieuwe Zijderoute’ initiatief lanceerde, moet niemand hebben opgekeken van de historische referentie. ‘Meer dan twee millennia geleden,’ zo legt de Chinese Nationale Commissie voor Ontwikkeling en Hervormingen uit, ‘exploreerden en begonnen de nijvere en moedige volkeren uit Eurazië verschillende handelsroutes en een culturele uitwisseling die de grote beschavingen van Azië, Europa en Afrika met elkaar verbonden, die door latere generaties tezamen de Zijderoute genoemd worden.’ In China beroept zich men vaak op de geschiedenis om een nieuwe doctrine te ondersteunen.
Deze nieuwe doctrine is ‘multipolariteit’; het idee dat wereld bestaat (of zou moeten bestaan) uit verschillende gescheiden krachtige polen. Dit in tegenstelling tot een ‘unipolaire’ (ofwel een door Amerika of de Westerse Wereld gedomineerde) wereld.
LONDEN – De Chinezen zijn het meest op hun geschiedenis gericht van alle volkeren. Bij zijn verovering van de macht gebruikte Mao Zedong militaire tactieken die teruggingen tot Sun Tzu, die ongeveer 500 voor Christus leefde; en het Confucianisme is nog steeds de basis van het Chinese sociale denken, ondanks de nietsontziende pogingen van Mao om het te onderdrukken.
Dus toen president Xi Jinping in 2013 zijn ‘Nieuwe Zijderoute’ initiatief lanceerde, moet niemand hebben opgekeken van de historische referentie. ‘Meer dan twee millennia geleden,’ zo legt de Chinese Nationale Commissie voor Ontwikkeling en Hervormingen uit, ‘exploreerden en begonnen de nijvere en moedige volkeren uit Eurazië verschillende handelsroutes en een culturele uitwisseling die de grote beschavingen van Azië, Europa en Afrika met elkaar verbonden, die door latere generaties tezamen de Zijderoute genoemd worden.’ In China beroept zich men vaak op de geschiedenis om een nieuwe doctrine te ondersteunen.
Deze nieuwe doctrine is ‘multipolariteit’; het idee dat wereld bestaat (of zou moeten bestaan) uit verschillende gescheiden krachtige polen. Dit in tegenstelling tot een ‘unipolaire’ (ofwel een door Amerika of de Westerse Wereld gedomineerde) wereld.