Hoe de abortus-hypocrisie ten koste gaat van vrouwen

KISUMU, KENIA – De weerstand tegen abortus is zó groot dat zelfs waar vrouwen het wettelijk recht hebben om hun zwangerschap te beëindigen, het bijzonder moeilijk kan zijn toegang te verkrijgen tot de diensten die de uitoefening van dit recht mogelijk maken. Maar nóg erger is dat tegenstanders van abortus de neiging hebben de tekortkomingen te negeren die vrouwen ertoe aanzetten tot abortus over te gaan.

Vanuit een ethisch standpunt kan er een sterk pleidooi worden gehouden voor het respecteren van de persoonlijke vrijheid en lichamelijke autonomie van vrouwen, in plaats van hen te dwingen hun gezondheid en welzijn op het spel te zetten door het volbrengen van een ongewenste of onveilige zwangerschap. Maar omdat de kwestie door desinformatie omgeven is en vertroebeld wordt door misplaatste argumenten, leiden discussies vaak nergens toe, tenzij zij abortus in de eerste en voornaamste plaats zien als een gezondheidsvraagstuk.

Neem het voorbeeld van Kenia. Ondanks het feit dat dit land een van Afrika's meest progressieve  abortuswetten kent – een vrouw heeft het recht om een zwangerschap te beëindigen als “er behoefte is aan een noodbehandeling, het leven of de gezondheid van de moeder in gevaar is, of dit wordt toegestaan door enige andere geschreven wet” – heeft de aanhoudende weerstand tegen abortus de implementatie ervan ondermijnd. Om maar te zwijgen van de vrouwen die op grond van deze regels niet in aanmerking komen voor een abortus.