Export van het Chinese model

STANFORD – Nu we aan het begin van 2016 staan is er een historische strijd gaande tussen concurrerende ontwikkelingsmodellen - strategieën om economische groei te bevorderen - tussen China enerzijds en de VS en andere Westerse landen anderzijds. Alhoewel deze strijd grotendeels verborgen blijft voor het publiek zal de uitkomst ervan het lot van een groot deel van Eurazië voor tientallen jaren bepalen.

De meeste Westerlingen zijn zich ervan bewust dat de groei in China substantieel vertraagd is, van 10% in de afgelopen decennia tot 7% nu (en mogelijk minder). De leiders van het land hebben in antwoord hierop niet stil gezeten en proberen de verschuiving van een export-georiënteerde groei gegrondvest op vervuilende zware productie naar een gebaseerd op binnenlandse consumptie en services te versnellen.

Maar de plannen van China hebben ook een grootschalige externe dimensie. In 2013 kondigde president Xi Jinping een gigantisch initiatief aan geheten ‘Eén Gordel, Eén Weg,’ dat de economische kern van Eurazië moet transformeren. De Eén Gordel component bestaat uit treinverbindingen van het westen van China door Centraal-Azië en vanuit daar naar Europa, het Midden-Oosten, en Zuid-Azië. De vreemd genaamde Eén Weg component bestaat uit havens en faciliteiten om het oceaanverkeer vanuit Oost-Azië te vergroten en deze landen aan de Éne Gordel te verbinden, wat ze een manier biedt om hun goederen over het land te vervoeren, in plaats van over twee oceanen zoals ze momenteel doen.