LONDEN – Als de horzel van Socrates in Silicon Valley was geweest, had hij veel luie paarden te steken gehad. De bewoners van de technopolis lijken zich er niet van bewust hoe de blik van de buitenwereld op hun veranderd is, en drastisch ook. Eens universeel bejubeld als broeinest van innovatie, wordt ’s werelds belangrijkste technologiecentrum met steeds meer achterdocht en ergernis bekeken.
Natuurlijk wordt Silicon Valley nog steeds bewonderd als bron van innovatie en creatieve vernietiging, maar het idee dat het zijn ethische kompas is verloren wordt ook breed gedragen. Met steeds meer berichten over lakse omgang met dataprivacy, moedwillige veronachtzaming van de waardigheid van minder fortuinlijke mensen en een groeiend bewustzijn dat technologiebedrijven hun beleidsagenda aan de rest van de wereld opdringen, groeien de onvrede en desillusie.
Van buitenaf bekeken ziet de wereld bedrijven die een gevoel uitstralen dat ze overal aanspraak op kunnen maken. Bijvoorbeeld door, terwijl ze naar steden rond de hele wereld expanderen, van Berlijn tot Rio de Janeiro, lokale wetten aan hun laars te lappen. Met een extreem zelfvertrouwen in hun kennis en vaardigheden zijn ze er van overtuigd dat ze de wereld naar het Pad der Waarheid zullen leiden. Deze schreeuwerige zekerheid is niet nieuw - de Verenigde Staten zijn immers gebouwd op zendingsdrang - maar de ethische arrogantie is dat wel.
LONDEN – Als de horzel van Socrates in Silicon Valley was geweest, had hij veel luie paarden te steken gehad. De bewoners van de technopolis lijken zich er niet van bewust hoe de blik van de buitenwereld op hun veranderd is, en drastisch ook. Eens universeel bejubeld als broeinest van innovatie, wordt ’s werelds belangrijkste technologiecentrum met steeds meer achterdocht en ergernis bekeken.
Natuurlijk wordt Silicon Valley nog steeds bewonderd als bron van innovatie en creatieve vernietiging, maar het idee dat het zijn ethische kompas is verloren wordt ook breed gedragen. Met steeds meer berichten over lakse omgang met dataprivacy, moedwillige veronachtzaming van de waardigheid van minder fortuinlijke mensen en een groeiend bewustzijn dat technologiebedrijven hun beleidsagenda aan de rest van de wereld opdringen, groeien de onvrede en desillusie.
Van buitenaf bekeken ziet de wereld bedrijven die een gevoel uitstralen dat ze overal aanspraak op kunnen maken. Bijvoorbeeld door, terwijl ze naar steden rond de hele wereld expanderen, van Berlijn tot Rio de Janeiro, lokale wetten aan hun laars te lappen. Met een extreem zelfvertrouwen in hun kennis en vaardigheden zijn ze er van overtuigd dat ze de wereld naar het Pad der Waarheid zullen leiden. Deze schreeuwerige zekerheid is niet nieuw - de Verenigde Staten zijn immers gebouwd op zendingsdrang - maar de ethische arrogantie is dat wel.