BERKELEY – De Verenigde Staten worden vandaag geconfronteerd met een langetermijnwerkloosheid die zich sinds de jaren dertig niet meer heeft voorgedaan. Zo'n 40% van de werklozen zit al zes maanden of langer zonder baan. Voorzitter Ben Bernanke van de Federal Reserve (het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) heeft in een recente toespraak opgemerkt dat dit een veel hoger percentage is dan in welke andere recessie van na de Tweede Wereldoorlog dan ook.
Deze langetermijnwerkloosheid heeft zeer schadelijke gevolgen voor de mensen die erdoor worden getroffen. We weten dit dankzij een reeks zorgvuldige onderzoeken naar het probleem, uitgevoerd op het dieptepunt van de Grote Depressie in de jaren dertig.
Het beroemdste van deze onderzoeken, onder langdurig werklozen in New Haven, Connecticut, werd verricht door E. Wight Bakke, doctoraalstudent en daarna hoogleraar economie aan de universiteit van Yale. Aan de hand van participerende interviews, persoonlijke observaties, dagboeken en langlopende studies toonde Bakke aan hoe de langdurige werkloosheid ertoe leidde dat de bekwaamheid van de arbeiders afnam en het moeilijk voor hen was nieuwe vaardigheden te verwerven. De langdurig werklozen hadden ook last van een verscheidenheid aan lichamelijke en psychische problemen, waaronder demoralisatie, apathie en het gevoel sociaal geïsoleerd te zijn.
BERKELEY – De Verenigde Staten worden vandaag geconfronteerd met een langetermijnwerkloosheid die zich sinds de jaren dertig niet meer heeft voorgedaan. Zo'n 40% van de werklozen zit al zes maanden of langer zonder baan. Voorzitter Ben Bernanke van de Federal Reserve (het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) heeft in een recente toespraak opgemerkt dat dit een veel hoger percentage is dan in welke andere recessie van na de Tweede Wereldoorlog dan ook.
Deze langetermijnwerkloosheid heeft zeer schadelijke gevolgen voor de mensen die erdoor worden getroffen. We weten dit dankzij een reeks zorgvuldige onderzoeken naar het probleem, uitgevoerd op het dieptepunt van de Grote Depressie in de jaren dertig.
Het beroemdste van deze onderzoeken, onder langdurig werklozen in New Haven, Connecticut, werd verricht door E. Wight Bakke, doctoraalstudent en daarna hoogleraar economie aan de universiteit van Yale. Aan de hand van participerende interviews, persoonlijke observaties, dagboeken en langlopende studies toonde Bakke aan hoe de langdurige werkloosheid ertoe leidde dat de bekwaamheid van de arbeiders afnam en het moeilijk voor hen was nieuwe vaardigheden te verwerven. De langdurig werklozen hadden ook last van een verscheidenheid aan lichamelijke en psychische problemen, waaronder demoralisatie, apathie en het gevoel sociaal geïsoleerd te zijn.