A silhouette of a man in a balaclava mask sitting at a laptop computer Sergei Konkov\TASS via Getty Images

Hoe zullen de nieuwe cyberveiligheidsnormen zich ontwikkelen?

CAMBRIDGE – Vorige maand heeft secretaris-generaal António Guterres van de Verenigde Naties opgeroepen tot mondiale actie om het risico te minimaliseren dat voor burgers uitgaat van elektronische oorlogvoering. Guterres beklaagde zich erover dat “er geen toezicht is voor dat soort oorlogvoering,” en merkte op dat “het niet duidelijk is hoe de Conventie van Genève of de internationale mensenrechtenverdragen er op van toepassing zijn.”

Tien jaar geleden kreeg de cyberveiligheid als internationaal probleem weinig aandacht. Maar sinds 2013 wordt het omschreven als de grootste dreiging waar de Verenigde Staten voor staan. Hoewel er te redetwisten valt over de exacte cijfers, boekstaaft de “Cyber Operations Tracker” van de Council on Foreign Relations bijna tweehonderd door staten gesponsorde aanvallen sinds 2005, waaronder twintig in 2016.

De term cyberveiligheid verwijst naar een breed scala aan problemen, die geen grote zorg waren onder de kleine gemeenschap van onderzoekers en programmeurs die het internet in de jaren zeventig en tachtig heeft ontwikkeld. In 1996 gebruikten slechts 36 miljoen mensen, ofwel ongeveer 1% van de wereldbevolking, het internet. Begin 2017 waren 3,7 miljard mensen, ofwel bijna de helft van de wereldbevolking, online.

https://prosyn.org/LmXpHIFnl