Europe, Italian-Style

MILAAN – Vorig jaar zomer, na twee jaar van toenemende onzekerheid, begonnen de systeemrisico's in de eurozone eindelijk te wijken, doordat er sprake was van diverse – voorwaardelijke – toezeggingen. Italië en Spanje boden geloofwaardige fiscale en op de groei gerichte hervormingen, en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft met steun van Duitsland beloofd tussenbeide te zullen komen als dat nodig mocht zijn om de bankensector en de markten voor staatsobligaties te stabiliseren.

Helaas zou die trend wel eens aan het keren kunnen zijn. De groei is in de hele eurozone negatief geworden, maar vooral in het zuiden. De werkloosheid in Italië bedraagt ongeveer 12%, en de jeugdwerkloosheid zelfs 38%. Het werkloosheidscijfer in Spanje staat ruim boven de 25% (en is 55% onder jongeren). De economische indicatoren voor Frankrijk zijn snel aan het verslechteren.

Intussen zal de uitslag van de Italiaanse parlementsverkiezingen er zeer waarschijnlijk toe leiden dat het land – de derde economie van de eurozone en de op twee na grootste markt voor staatsobligaties ter wereld – geen stabiele regering krijgt. Als gevolg daarvan zal het moeilijk zijn een hervormingsprogramma door te voeren dat krachtig genoeg is om de ECB en de kernlanden van de eurozone tevreden te stellen.