TOKYO – De financiële markten hebben voorspelbaar gereageerd op de verkiezing van de nieuwe uiterst linkse Griekse regering. Maar alhoewel de overwinning van de Syriza-partij de waarde van de Griekse aandelen en obligaties deed kelderen zijn er weinig tekenen van besmetting naar andere noodlijdende landen in de periferie van de eurozone. De Spaanse tienjarige staatsobligaties worden bijvoorbeeld nog steeds verhandeld met rentetarieven die lager zijn dan die van de US Treasuries. De vraag is hoe lang deze relatieve kalmte aan zal houden.
De nieuwe regering van Griekenland zit vol vuur, maar zal, naar algemeen wordt aangenomen, weinig andere keuze hebben dan het programma van structurele hervormingen van zijn voorganger, wellicht in ruil voor een gematigde ontspanning van de bezuinigingspolitiek, voort te zetten. Desalniettemin zijn de politieke, sociale en economische consequenties van de overwinning van Syriza te groot om te negeren. Het is nog steeds onmogelijk om een harde Griekse exit (‘Grexit’) uit de euro geheel uit te sluiten, maar het instellen van controles op het kapitaalverkeer die een Griekse euro elders effectief minder waard maken is wellicht minder onmogelijk.
Sommige beleidsmakers in de eurozone lijken er vertrouwen in te hebben dat een Griekse exit uit de euro, hard of zacht, niet langer een bedreiging zal vormen voor de andere landen in de periferie. Wellicht hebben ze het bij het rechte eind, maar aan de andere kant dachten beleidsmakers in de VS dat de ineenstorting van één investeringsbank, Bear Sterns, de markt had voorbereid op het bankroet van een andere, Lehman Brothers. Iedereen weet hoe dat is afgelopen.
TOKYO – De financiële markten hebben voorspelbaar gereageerd op de verkiezing van de nieuwe uiterst linkse Griekse regering. Maar alhoewel de overwinning van de Syriza-partij de waarde van de Griekse aandelen en obligaties deed kelderen zijn er weinig tekenen van besmetting naar andere noodlijdende landen in de periferie van de eurozone. De Spaanse tienjarige staatsobligaties worden bijvoorbeeld nog steeds verhandeld met rentetarieven die lager zijn dan die van de US Treasuries. De vraag is hoe lang deze relatieve kalmte aan zal houden.
De nieuwe regering van Griekenland zit vol vuur, maar zal, naar algemeen wordt aangenomen, weinig andere keuze hebben dan het programma van structurele hervormingen van zijn voorganger, wellicht in ruil voor een gematigde ontspanning van de bezuinigingspolitiek, voort te zetten. Desalniettemin zijn de politieke, sociale en economische consequenties van de overwinning van Syriza te groot om te negeren. Het is nog steeds onmogelijk om een harde Griekse exit (‘Grexit’) uit de euro geheel uit te sluiten, maar het instellen van controles op het kapitaalverkeer die een Griekse euro elders effectief minder waard maken is wellicht minder onmogelijk.
Sommige beleidsmakers in de eurozone lijken er vertrouwen in te hebben dat een Griekse exit uit de euro, hard of zacht, niet langer een bedreiging zal vormen voor de andere landen in de periferie. Wellicht hebben ze het bij het rechte eind, maar aan de andere kant dachten beleidsmakers in de VS dat de ineenstorting van één investeringsbank, Bear Sterns, de markt had voorbereid op het bankroet van een andere, Lehman Brothers. Iedereen weet hoe dat is afgelopen.