nmehta1_Getty Images_gender Getty Images

Hoe de mannenwereld vrouwen systematisch verwaarloost

DEHRADUN – Het bestaan van ‘vrouwenkwesties’ weerspiegelt het simpele feit dat we in een mannenwereld leven. In de loop der eeuwen zijn onderzoek en beleid gericht op mannen de standaard geworden, terwijl initiatieven die rekening houden met vrouwen ‘vrouwgericht’ zijn. Maar als mannen de standaard worden, wordt vrijwel geen enkel aspect van het leven van vrouwen voor hen gebouwd of geoptimaliseerd. Onderzoek dat vrouwen uitsluit is niet simpelweg ‘genderneutraal’ – het is ‘onvolledig.’

De gevolgen kunnen dodelijk zijn. Vrouwen lopen bijvoorbeeld 73 procent meer kans om gewond te raken en 17 procent meer kans om te overlijden bij auto-ongelukken dan mannen. Een van de redenen hiervoor is dat de crashtestdummy’s die gebruikt worden bij veiligheidsproeven met voertuigen ontworpen zijn om het lichaam van een gemiddelde man na te bootsen. ‘Vrouwelijke’ dummy’s werden pas vorig jaar ontwikkeld en regelgevende instanties eisen nog steeds niet dat ze worden meegenomen in onderzoek naar voertuigveiligheid.

Persoonlijke beschermingsmiddelen, zoals die welke worden gebruikt door gezondheidswerkers, zijn ook geoptimaliseerd voor mannenlichamen, waarbij de afmetingen hetzelfde blijven, zelfs als items worden verkleind voor vrouwelijke gebruikers. In een onderzoek uit 2020 onder Britse gezondheidswerkers vond 44,7 procent van de vrouwen dat persoonlijke beschermings-overalls slecht pasten, tegenover slechts 15,3 procent van de mannen. In een recent onderzoek in Canada meldde ruim tachtig procent van de vrouwelijke respondenten problemen met persoonlijke beschermingsmiddelen.

Ook de ‘unisex’ kogelvrije vesten die politieagenten gebruiken zijn ontworpen voor mannen, waardoor vrouwen zich ongemakkelijk voelen en mogelijk kwetsbaarder zijn voor aanvallen, vooral rond de oksels en de nek. In het Verenigd Koninkrijk, waar nu vijftigduizend vrouwen als politieagent werken, werd pas dit jaar vrouwspecifieke body-armor geïntroduceerd.

Hoewel vrouwen niet langer worden uitgesloten van klinisch geneesmiddelenonderzoek, zijn ze nog steeds ondervertegenwoordigd, vooral in de eerste fasen van het onderzoek. Als gevolg hiervan lopen vrouwen nog steeds een hoger risico op bijwerkingen van medicijnen, niet in de laatste plaats omdat de aanbevolen doses niet geoptimaliseerd zijn voor vrouwen. Een analyse van onderzoeken waarin vrouwen dezelfde dosering medicijnen kregen als mannen, toonde aan dat vrouwen in ruim negentig procent van de gevallen sterkere bijwerkingen ondervonden.

Die analyse kwam voort uit de observatie dat vrouwen die Ambien, een slaapmedicijn, gebruikten ernstige bijwerkingen ondervonden, waaronder een hoger percentage verkeersongelukken de ochtend erna. De onderzoekers ontdekten dat de aanbevolen dosis bij vrouwen veel hogere bloedconcentraties en eliminatietijden veroorzaakte dan bij mannen. De Amerikaanse Food and Drug Administration beveelt nu aan dat vrouwen de helft van de ‘standaard’ dosis krijgen.

Subscribe to PS Digital
PS_Digital_1333x1000_Intro-Offer1

Subscribe to PS Digital

Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.

Subscribe Now

Erger nog, als het gaat om gezondheidskwesties die vooral vrouwen treffen, wordt onderzoek meestal helemaal niet gefinancierd. In bijna 75 procent van de gevallen waarin een ziekte voornamelijk één sekse treft, is het patroon in het voordeel van mannena: ‘Mannenziekten’ worden overgefinancierd en ‘vrouwenziekten’ worden ondergefinancierd.

Ook bij de aanpak van seksueel geweld worden de behoeften van vrouwen ondergeschikt gemaakt aan die van mannen. Omdat vrouwen in de meerderheid zijn onder de slachtoffers van dergelijke misdaden, wordt het voorkomen van seksueel geweld volledig behandeld als een ‘vrouwenkwestie’ – een kwestie die geen gevolgen heeft voor mannen, ook al vormen zij de meerderheid van de daders. Beleid is zo gericht op de slachtoffers – bijvoorbeeld door het verbeteren van buitenverlichting, het opzetten van hulplijnen en het creëren van ‘veilige ruimten’ – dat de bron van het geweld nooit wordt aangepakt.

Op dezelfde manier zijn gezondheidsgerelateerde gegevens voornamelijk verzameld bij mannen, wat ernstige risico’s met zich meebrengt als kunstmatige intelligentie, getraind op dergelijke gegevens, wordt toegepast in de gezondheidszorg. Als een man bijvoorbeeld pijn in zijn linkerarm en rug rapporteert, zal een medische app – getraind op gegevens waaruit blijkt dat hart- en vaatziekten voornamelijk een mannenkwestie zijn – hem aanraden hulp te zoeken voor een mogelijke hartaanval. Diezelfde app kan suggereren dat een vrouw depressief is en dus geen spoedeisende hulp nodig heeft, ook al zijn vrouwen niet bepaald immuun voor hartaanvallen.

AI kan vrouwen ook op andere manieren schade berokkenen. In 2015 schrapte Amazon zijn AI-wervingstool omdat het vooroordelen tegen vrouwen vertoonde. Nadat het computermodel had ‘geleerd’ om sollicitaties te beoordelen door patronen te observeren in cv’s die de afgelopen tien jaar waren ingediend – cv’s die overwegend van mannen afkomstig waren – schaalde het computermodel mannelijke kandidaten hoger in. Dit hoeft niet te verbazen, aangezien slechts twaalf procent van de AI-onderzoekers en zes procent van de softwareontwikkelaars vrouwen zijn. Diverse andere bedrijven die AI-software blijven gebruiken voor werving, controleren deze niet op vooroordelen.

Hoewel er veel bewijs is dat vooruitgang op het gebied van gendergelijkheid een belangrijke rol speelt bij het bevorderen van economische vooruitgang, wordt in analyses die zich uitsluitend richten op macro-aspecten van groei geen rekening gehouden met gender. Het negeren van het feit dat overheidsuitgaven, belastingen en monetair beleid verschillende gevolgen hebben voor mannen en vrouwen kan leiden tot onjuiste economische beoordelingen, die de effectiviteit van beleid en de nauwkeurigheid van voorspellingen ondermijnen.

In het macro-economisch beleid wordt bijvoorbeeld geen rekening gehouden met de onbetaalde arbeid van vrouwen als primaire verzorgers. Taken als koken, schoonmaken, water halen en zorgen voor kinderen en ouderen hebben een aanzienlijke economische waarde en zijn goed voor tien tot zestig procent van het bbp. Als gevolg van een genderblinde analyse zijn vrouwen overwerkt en onderbetaald. Het verhogen van het aandeel vrouwen in de beroepsbevolking moet gepaard gaan met een beleid dat deze onbetaalde arbeid vermindert en herverdeelt.

Neem het debat over de economische vooruitzichten van India. Nu India onlangs China heeft ingehaald qua bevolkingsaantal, voorspellen sommige analisten dat het land China ook zal voorbijstreven op het gebied van de economische groei. Maar dit werkt alleen, zoals Ashwini Deshpande en Akshi Chawla uitleggen, als de bevolkingstoename wordt weerspiegeld in de beroepsbevolking, en in India beperkt de lage arbeidsparticipatie van vrouwen dit effect.

Gender speelt een cruciale rol op talloze andere beleidsterreinen, waaronder dat van de grootste uitdaging van onze tijd: de klimaatverandering. Net als de meeste andere problemen die worden aangepakt door de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen, treffen de gevolgen van de opwarming van de aarde, waaronder klimaatgerelateerde rampen, vrouwen onevenredig hard.

Als de helft van de wereldbevolking als bijzaak wordt behandeld, is onderzoek minder nauwkeurig, beleid minder effectief en wordt het menselijk welzijn aangetast. Dat zal niet veranderen totdat expliciet rekening houden met vrouwen de norm wordt op elk gebied van onderzoek, productontwerp, technologie en beleid.

Vertaling: Menno Grootveld

https://prosyn.org/ccbqjDsnl