CAMBRIDGE – Zou China tegen 2027 kunnen proberen Taiwan aan te vallen? De vertrekkende chef van het Amerikaanse Indo-Pacific Command, Philip Davidson, dacht dat in 2021 en hij heeft zijn inschatting onlangs herbevestigd. Maar of de Verenigde Staten en China voorbestemd zijn voor een oorlog om het eiland is een andere vraag. Hoewel het gevaar reëel is, is zo’n uitkomst niet onvermijdelijk.
China beschouwt Taiwan als een afvallige provincie en als een overblijfsel van de Chinese burgeroorlog in de jaren veertig. Hoewel de betrekkingen tussen de VS en China in de jaren zeventig werden genormaliseerd, bleef Taiwan een twistpunt. Toch werd er een diplomatieke formule gevonden om de onenigheid te overbruggen: Chinezen aan beide zijden van de Straat van Taiwan waren het erover eens dat er maar ‘één China’ was. Voor de Amerikanen zou de weigering om een de jure onafhankelijkheidsverklaring van Taiwan te erkennen ervoor zorgen dat de relatie van het eiland met het vasteland door onderhandelingen zou worden geregeld, niet door geweld. China heeft het gebruik van geweld echter nooit uitgesloten.
Jarenlang stond het beleid van de VS bekend als ‘strategische ambiguïteit,’ maar het zou beter omschreven kunnen worden als ‘dubbele afschrikking.’ De VS wilden China afschrikken om geweld te gebruiken, maar ook Taiwan afschrikken om Peking te provoceren door formeel de onafhankelijkheid uit te roepen. Dat betekende dat Taiwan werd voorzien van wapens voor zelfverdediging, maar dat geen formele veiligheidsgarantie werd afgegeven, omdat dat Taipei ertoe zou kunnen verleiden de onafhankelijkheid uit te roepen.
CAMBRIDGE – Zou China tegen 2027 kunnen proberen Taiwan aan te vallen? De vertrekkende chef van het Amerikaanse Indo-Pacific Command, Philip Davidson, dacht dat in 2021 en hij heeft zijn inschatting onlangs herbevestigd. Maar of de Verenigde Staten en China voorbestemd zijn voor een oorlog om het eiland is een andere vraag. Hoewel het gevaar reëel is, is zo’n uitkomst niet onvermijdelijk.
China beschouwt Taiwan als een afvallige provincie en als een overblijfsel van de Chinese burgeroorlog in de jaren veertig. Hoewel de betrekkingen tussen de VS en China in de jaren zeventig werden genormaliseerd, bleef Taiwan een twistpunt. Toch werd er een diplomatieke formule gevonden om de onenigheid te overbruggen: Chinezen aan beide zijden van de Straat van Taiwan waren het erover eens dat er maar ‘één China’ was. Voor de Amerikanen zou de weigering om een de jure onafhankelijkheidsverklaring van Taiwan te erkennen ervoor zorgen dat de relatie van het eiland met het vasteland door onderhandelingen zou worden geregeld, niet door geweld. China heeft het gebruik van geweld echter nooit uitgesloten.
Jarenlang stond het beleid van de VS bekend als ‘strategische ambiguïteit,’ maar het zou beter omschreven kunnen worden als ‘dubbele afschrikking.’ De VS wilden China afschrikken om geweld te gebruiken, maar ook Taiwan afschrikken om Peking te provoceren door formeel de onafhankelijkheid uit te roepen. Dat betekende dat Taiwan werd voorzien van wapens voor zelfverdediging, maar dat geen formele veiligheidsgarantie werd afgegeven, omdat dat Taipei ertoe zou kunnen verleiden de onafhankelijkheid uit te roepen.