CHARKOV – Van gevangenzetting wordt gezegd dat je er een gevoel van hulpeloosheid en kwetsbaarheid aan overhoudt. Maar de werkelijkheid van het leven van een politiek gevangene, zelfs als hij of zij in hongerstaking is, is het tegenovergestelde. Als gevangene zag ik me gedwongen me te concentreren op wat essentieel is over mijzelf, mijn politieke overtuigingen en mijn land. Daarom kan ik bijna de aanwezigheid voelen van de moedige mannen en vrouwen, jong en oud, die zich in Kiev en andere Oekraïense steden hebben verzameld ter verdediging van hun droom van een democratische en Europese toekomst. In de gevangenis worden je hoop en je dromen je werkelijkheid.
Ik weet zeker dat Nelson Mandela mijn gevoelens zou hebben begrepen en met deze analyse had ingestemd. Het Zuid-Afrikaanse Apartheidsregime mag hem dan voor bijna dertig jaar hebben weggeborgen, bij de grote Soweto-protesten en andere betogingen voor vrijheid en gelijkheid hebben moedige jonge Zuid-Afrikanen onveranderlijk naar zijn voorbeeld gekeken en zijn aanwezigheid gevoeld.
In de hele wereld vieren de meeste mensen nu terecht de zachtaardige waardigheid waarmee Mandela Zuid-Afrika uit de politieke wildernis heeft geleid. Zelfs hier, achter de tralies en onder het soort permanente bewaking dat hij bijna dertig jaar heeft moeten ondergaan, kan ik mij de warmte van zijn brede glimlach voor de geest roepen, evenals zijn vrolijke ogen en die kleurrijke Hawaii-shirts die hij met zo veel flair droeg.
CHARKOV – Van gevangenzetting wordt gezegd dat je er een gevoel van hulpeloosheid en kwetsbaarheid aan overhoudt. Maar de werkelijkheid van het leven van een politiek gevangene, zelfs als hij of zij in hongerstaking is, is het tegenovergestelde. Als gevangene zag ik me gedwongen me te concentreren op wat essentieel is over mijzelf, mijn politieke overtuigingen en mijn land. Daarom kan ik bijna de aanwezigheid voelen van de moedige mannen en vrouwen, jong en oud, die zich in Kiev en andere Oekraïense steden hebben verzameld ter verdediging van hun droom van een democratische en Europese toekomst. In de gevangenis worden je hoop en je dromen je werkelijkheid.
Ik weet zeker dat Nelson Mandela mijn gevoelens zou hebben begrepen en met deze analyse had ingestemd. Het Zuid-Afrikaanse Apartheidsregime mag hem dan voor bijna dertig jaar hebben weggeborgen, bij de grote Soweto-protesten en andere betogingen voor vrijheid en gelijkheid hebben moedige jonge Zuid-Afrikanen onveranderlijk naar zijn voorbeeld gekeken en zijn aanwezigheid gevoeld.
In de hele wereld vieren de meeste mensen nu terecht de zachtaardige waardigheid waarmee Mandela Zuid-Afrika uit de politieke wildernis heeft geleid. Zelfs hier, achter de tralies en onder het soort permanente bewaking dat hij bijna dertig jaar heeft moeten ondergaan, kan ik mij de warmte van zijn brede glimlach voor de geest roepen, evenals zijn vrolijke ogen en die kleurrijke Hawaii-shirts die hij met zo veel flair droeg.