STANFORD – Alle belangrijke macro-economische indicatoren – de groei, de werkloosheid en de inflatie – duiden erop dat 2017 het beste jaar van de Amerikaanse economie in een decennium is geweest. En de wereldeconomie kent brede, gesynchroniseerde groei – meer dan wie dan ook had verwacht. De vraag is nu of deze sterke prestaties in 2018 zullen aanhouden.
Het antwoord zal uiteraard afhangen van het monetaire, begrotings-, handels- en aanverwante beleid in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. En toch is het moeilijk te voorspellen welke beleidsvoorstellen er in 2018 zullen komen bovendrijven. Er zijn relatief nieuwe staatshoofden in de VS, Frankrijk en Groot-Brittannië; de Duitse leiders hebben na de algemene verkiezingen in september nog geen regeringscoalitie gevormd; en de Amerikaanse Federal Reserve (kortweg: de Fed) heeft een nieuwe voorzitter, wiens aanstelling nog bevestigd moet worden. Bovendien maken grote veranderingen in belangrijke ontwikkelingseconomieën als Argentinië, Saoedi-Arabië en Brazilië het toekomstperspectief nog ondoorzichtiger.
Toch moeten we er maar het beste van hopen. In de eerste en belangrijkste plaats moeten we hopen dat de gesynchroniseerde mondiale groei in 2018 op een niveau van krap 4% zal blijven, zoals het Internationale Monetaire Fonds in oktober heeft voorspeld. Groei leidt niet alleen tot hogere inkomens, maar maakt ook kwellende problemen zoals oninbare bankleningen en begrotingstekorten beheersbaarder. Zoals de vroegere Amerikaanse president John F. Kennedy op beroemde wijze heeft gezegd in een toespraak van oktober 1963, waarin hij zijn voorgestelde belastingverlagingen voor bedrijven en individuen propageerde: “Een rijzend tij tilt alle boten op.”
STANFORD – Alle belangrijke macro-economische indicatoren – de groei, de werkloosheid en de inflatie – duiden erop dat 2017 het beste jaar van de Amerikaanse economie in een decennium is geweest. En de wereldeconomie kent brede, gesynchroniseerde groei – meer dan wie dan ook had verwacht. De vraag is nu of deze sterke prestaties in 2018 zullen aanhouden.
Het antwoord zal uiteraard afhangen van het monetaire, begrotings-, handels- en aanverwante beleid in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. En toch is het moeilijk te voorspellen welke beleidsvoorstellen er in 2018 zullen komen bovendrijven. Er zijn relatief nieuwe staatshoofden in de VS, Frankrijk en Groot-Brittannië; de Duitse leiders hebben na de algemene verkiezingen in september nog geen regeringscoalitie gevormd; en de Amerikaanse Federal Reserve (kortweg: de Fed) heeft een nieuwe voorzitter, wiens aanstelling nog bevestigd moet worden. Bovendien maken grote veranderingen in belangrijke ontwikkelingseconomieën als Argentinië, Saoedi-Arabië en Brazilië het toekomstperspectief nog ondoorzichtiger.
Toch moeten we er maar het beste van hopen. In de eerste en belangrijkste plaats moeten we hopen dat de gesynchroniseerde mondiale groei in 2018 op een niveau van krap 4% zal blijven, zoals het Internationale Monetaire Fonds in oktober heeft voorspeld. Groei leidt niet alleen tot hogere inkomens, maar maakt ook kwellende problemen zoals oninbare bankleningen en begrotingstekorten beheersbaarder. Zoals de vroegere Amerikaanse president John F. Kennedy op beroemde wijze heeft gezegd in een toespraak van oktober 1963, waarin hij zijn voorgestelde belastingverlagingen voor bedrijven en individuen propageerde: “Een rijzend tij tilt alle boten op.”