From semiconductors to electric vehicles, governments are identifying the strategic industries of the future and intervening to support them – abandoning decades of neoliberal orthodoxy in the process. Are industrial policies the key to tackling twenty-first-century economic challenges or a recipe for market distortions and lower efficiency?
WASHINGTON, DC – Bijna vijf jaar na de ergste financiële crisis sinds de jaren dertig, en drie jaar na de invoering van de financiële hervormingen van de Dodd-Frank Act in de Verenigde Staten, vraagt iedereen zich één ding af: waarom hebben we zo weinig vooruitgang geboekt?
Er zijn nieuwe regels beloofd, maar er zijn er feitelijk maar heel erg weinig ten uitvoer gelegd. Er is nog steeds geen “Volcker Rule” (die de handel voor eigen rekening van de banken aan banden legt), de regels voor de handel in derivaten zijn nog steeds niet af, en er hebben geen hervormingen plaatsgevonden van de geldmarktfondsen. Erger nog, onze grootste banken zijn alleen maar groter geworden. Er is geen enkel teken dat zij de beloningsstructuur hebben laten varen die aanzet tot het nemen van buitensporige risico's. En de grote dreiging die het gevolg is van banken die “te groot zijn om failliet te mogen gaan” hangt nog steeds boven veel economieën.
Er zijn drie mogelijke verklaringen voor wat er mis is gegaan. Eén is dat financiële hervormingen nu eenmaal ingewikkeld zijn. Maar ook al moeten er nog veel technische details worden uitgewerkt, een paar van de slimste mensen ter wereld werken bij de relevante toezichthouders. Zij zijn heel goed in staat om regels te schrijven en af te laten dwingen – als dat tenminste is wat aan ze wordt gevraagd.
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Subscribe
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
Already have an account? Log in