De Goebbels van het Kremlin

MOSKOU – In Sovjet-Rusland wist iedereen dat men in de gaten gehouden werd. Elke afwijking van officieel gesanctioneerd gedrag werd er met achterdocht behandeld en gewoonlijk bestraft. De Sovjetstaat beschouwde zichzelf als in oorlog met alles en iedereen: buitenlandse spionnen, klassenvijanden, en mensen die spijkerbroeken droegen of naar jazz luisterden. De dominante ideologie van het regime was niet het Marxistisch Leninisme, maar het waren wantrouwen en vijandigheid.

We moeten voor donkere tijden als momenteel teruggaan tot begin jaren tachtig, nog voor de eerste stralen glasnost over Rusland schenen. Het beschermen van de maatschappij tegen zowel binnen- als buitenlandse vijanden is weer aan de orde van de dag. De sfeer van constante waakzaamheid is zelfs de basis van de hoge populariteitscijfers van president Vladimir Poetin. En niemand speelt een belangrijker rol in het creëren van de hiervoor benodigde publieke opinie dan Vladislav Surkov.

Als voormalig chef-staf van Poetin diende Surkov van 2011 tot 2013 als vicepremier. Officieel adviseert hij Poetin tegenwoordig over buitenlandse aangelegenheden, maar in werkelijkheid is hij hoofdpropagandist van het regime. De introductie van het concept ‘beheerste democratie’ in Rusland wordt aan hem toegeschreven, en hij speelde een leidende rol in de totstandbrenging van de afscheiding van Abchazië en Zuid-Ossetië van Georgië. Recenter had hij de hand in de Russische invasie van Oekraïne en de annexatie van de Krim, waarmee de koortsachtige mediacampagnes werden geïnspireerd die de vrijwel volledige publieke steun voor deze zetten hebben bewerkstelligd.

https://prosyn.org/X331dwrnl