BERKELEY – In het licht van de huidige macro-economische omstandigheden in de Verenigde Staten moest ik terugdenken aan september 2014. Die maand dook het Amerikaanse werkloosheidscijfer onder de 6%, en een brede reeks commentatoren verzekerde ons dat de inflatie spoedig zou gaan stijgen, zoals voorspeld door de zogenoemde Phillips curve. De consequentie van dit betoog was uiteraard dat de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) een begin zou moeten maken met het snel normaliseren van het monetair beleid, het laten krimpen van de monetaire basis en het terugbrengen van de rente naar een “normale” marge.
Vandaag de dag is de Amerikaanse werkloosheid 2,5 procentpunten lager dan toen ons allemaal werd verzekerd dat de economie het “natuurlijke” werkloosheidspercentage had bereikt. Toen ik in de jaren negentig universitair docent was, was de vuistregel dat een werkloosheid die zo laag was zou leiden tot een stijging van de inflatie met 1,3 procentpunt per jaar. Als de inflatie dit jaar 2% bedroeg, zou die volgend jaar dus 3,3% zijn, en als de werkloosheid op hetzelfde peil zou blijven, zou de inflatie het jaar daarop 4,6% bedragen, en weer een jaar later 5,9%.
Maar de oude vuistregel is niet langer van toepassing. Het inflatiecijfer in de VS zal de komende paar jaar op ongeveer 2% per jaar blijven, en onze keuzes voor het monetair beleid zouden dat feit moeten weerspiegelen.
BERKELEY – In het licht van de huidige macro-economische omstandigheden in de Verenigde Staten moest ik terugdenken aan september 2014. Die maand dook het Amerikaanse werkloosheidscijfer onder de 6%, en een brede reeks commentatoren verzekerde ons dat de inflatie spoedig zou gaan stijgen, zoals voorspeld door de zogenoemde Phillips curve. De consequentie van dit betoog was uiteraard dat de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) een begin zou moeten maken met het snel normaliseren van het monetair beleid, het laten krimpen van de monetaire basis en het terugbrengen van de rente naar een “normale” marge.
Vandaag de dag is de Amerikaanse werkloosheid 2,5 procentpunten lager dan toen ons allemaal werd verzekerd dat de economie het “natuurlijke” werkloosheidspercentage had bereikt. Toen ik in de jaren negentig universitair docent was, was de vuistregel dat een werkloosheid die zo laag was zou leiden tot een stijging van de inflatie met 1,3 procentpunt per jaar. Als de inflatie dit jaar 2% bedroeg, zou die volgend jaar dus 3,3% zijn, en als de werkloosheid op hetzelfde peil zou blijven, zou de inflatie het jaar daarop 4,6% bedragen, en weer een jaar later 5,9%.
Maar de oude vuistregel is niet langer van toepassing. Het inflatiecijfer in de VS zal de komende paar jaar op ongeveer 2% per jaar blijven, en onze keuzes voor het monetair beleid zouden dat feit moeten weerspiegelen.