LONDEN – Niet zo lang geleden waren er twee concurrerende verklaringen voor de werkloosheid. De eerste was de Keynesiaanse theorie van de tekortschietende vraag, die inhoudt dat werknemers “onvrijwillig” werkloos raken als hun gemeenschap het geld mist om de goederen en diensten te kopen die zij produceren. De tweede was het inzicht dat vaak in verband wordt gebracht met de zogenoemde Chicago School, dat inhoudt dat werkloosheid een vrijwillige keuze is voor vrije tijd en niet voor werk tegen welk loon dan ook.
Nu maakt een derde verklaring opgang: de afname van de voltijds-arbeidsmogelijkheden en de daling van de reële lonen zijn allebei het gevolg van de automatisering. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het idee dat robots de banen van mensen afsnoepen een nieuwe variant is van het zeer oude idee van de technologische werkloosheid. Maar het is een variant die aandacht verdient, omdat het probleem niet kan worden opgelost met conventionele beleidsantwoorden.
Het “officiële” verhaal over de technologische vooruitgang beschouwt de steeds snellere veranderingen als onvermijdelijk. Volgens met allerlei afkortingen aangeduide instellingen, denktanks, task forces, et hoc genus omne, zullen automatisering en artificiële intelligentie (AI) spoedig een groot, maar onvoorspelbaar aantal menselijke arbeidsplaatsen elimineren of op z'n minst onherkenbaar veranderen.
LONDEN – Niet zo lang geleden waren er twee concurrerende verklaringen voor de werkloosheid. De eerste was de Keynesiaanse theorie van de tekortschietende vraag, die inhoudt dat werknemers “onvrijwillig” werkloos raken als hun gemeenschap het geld mist om de goederen en diensten te kopen die zij produceren. De tweede was het inzicht dat vaak in verband wordt gebracht met de zogenoemde Chicago School, dat inhoudt dat werkloosheid een vrijwillige keuze is voor vrije tijd en niet voor werk tegen welk loon dan ook.
Nu maakt een derde verklaring opgang: de afname van de voltijds-arbeidsmogelijkheden en de daling van de reële lonen zijn allebei het gevolg van de automatisering. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het idee dat robots de banen van mensen afsnoepen een nieuwe variant is van het zeer oude idee van de technologische werkloosheid. Maar het is een variant die aandacht verdient, omdat het probleem niet kan worden opgelost met conventionele beleidsantwoorden.
Het “officiële” verhaal over de technologische vooruitgang beschouwt de steeds snellere veranderingen als onvermijdelijk. Volgens met allerlei afkortingen aangeduide instellingen, denktanks, task forces, et hoc genus omne, zullen automatisering en artificiële intelligentie (AI) spoedig een groot, maar onvoorspelbaar aantal menselijke arbeidsplaatsen elimineren of op z'n minst onherkenbaar veranderen.