Patients of the Hospital Calderon Guardia in San Jose RODRIGO ARANGUA/AFP/GettyImages

Wat gebeurt als de eerstelijns gezondheidszorg universeel wordt?

BOSTON – Twee jaar na de dood van haar echtgenoot woont Valeria, een 67-jarige grootmoeder uit het Costaricaanse San José, alleen. Vorig jaar werd bij haar een hoge bloeddruk en diabetes vastgesteld, aandoeningen waarvoor – hoewel ze niet onmiddellijk levensbedreigend zijn – een goede gezondheidszorg vereist is. Maar dankzij de kwaliteit van de eerstelijns gezondheidszorg in Costa Rica is Valeria in staat geweest haar onafhankelijkheid en haar gezondheid te behouden, zelfs bij ontstentenis van een familie.

Costa Rica, een dat ernaar streeft zijn bevolking van universele gezondheidszorg te voorzien, kent betere gezondheidsresultaten, hoewel het minder dan de meeste andere landen van de wereld aan gezondheidszorg besteedt. In feite heeft Costa Rica de op twee na hoogste levensverwachting in de Amerika's verwezenlijkt – waarbij het slechts Canada en Bermuda voor zich hoeft te dulden, maar de Verenigde Staten achter zich heeft gelaten. Het geheim van dit succes wordt onthuld in ons nieuwe rapport, “Building a Thriving Primary Health-Care System: The Story of Costa Rica". (“Het opbouwen van een bloeiend systeem van eerstelijns gezondheidszorg. Het verhaal van Costa Rica.”)

Nadat bij haar diabetes was vastgesteld, werd Valeria automatisch toegelaten tot het verzorgingsprogramma voor mensen met chronische diabetes bij de haar toegewezen kliniek, op tien minuten lopen van haar huis. Ze legt daar met haar eerstelijns-zorgteam iedere drie maanden een bezoekje af om haar bloeddruk te laten meten en om ervoor te zorgen dat haar diabetes onder controle is. Eéns per jaar bezoekt een gezondheidswerker van de gemeenschap haar huis om zeker te stellen dat het veilig is, haar injecties te geven en informatie met haar te delen over het behoud van een gezonde levensstijl.

https://prosyn.org/BcKbR3mnl