GENÈVE – Het gedwongen huwelijk tussen UBS en Credit Suisse is inderhaast tot stand gekomen om onze collectieve veiligheid te waarborgen. Zoals Thomas Jordan, president van de Zwitserse Nationale Bank, opmerkte, is Credit Suisse door haar omvang en mondiale netwerk een ‘wereldwijd systeemrelevante bank’ en de overname door UBS – waardoor een faillissement wordt voorkomen – ‘zorgt ervoor dat de systeemrelevante functie veilig blijft.’ Mogen we hopen dat een soortgelijk gevoel van urgentie en een ambitieuze inzet van middelen zal worden ingezet voor de zich opeenstapelende crises waarmee ruim de helft van de lage-inkomenslanden in de wereld wordt geconfronteerd?
De door de regering tot stand gebrachte fusie tussen UBS en Credit Suisse was ongewoon voor de Zwitsers, en niet alleen omdat ze plaatsvond op een zondag, normaal de verplichte rustdag in Zwitserland. De regering beriep zich op noodwetten om het recht van aandeelhouders om over fusies te stemmen terzijde te schuiven, en schreef alle extra AT1-obligaties van Credit Suisse af – ter waarde van ongeveer zeventien miljard dollar – met het risico van jarenlange rechtszaken.
Sommigen vrezen dat deze maatregelen de reputatie van Zwitserland bij beleggers zullen aantasten. Misschien is dat ook zo. Maar als de fusie erin slaagt het financiële systeem te stabiliseren, zal dat voor ons allemaal meer dan de moeite waard zijn. De realiteit is dat dit resultaat niet gegarandeerd is, maar niet door een fout in de besluitvorming van de autoriteiten of door enige factor die de autoriteiten kunnen controleren. Het komt erop neer dat complexe systemen onvoorspelbaar zijn en dat zelfs goed doordachte maatregelen tekort kunnen schieten.
GENÈVE – Het gedwongen huwelijk tussen UBS en Credit Suisse is inderhaast tot stand gekomen om onze collectieve veiligheid te waarborgen. Zoals Thomas Jordan, president van de Zwitserse Nationale Bank, opmerkte, is Credit Suisse door haar omvang en mondiale netwerk een ‘wereldwijd systeemrelevante bank’ en de overname door UBS – waardoor een faillissement wordt voorkomen – ‘zorgt ervoor dat de systeemrelevante functie veilig blijft.’ Mogen we hopen dat een soortgelijk gevoel van urgentie en een ambitieuze inzet van middelen zal worden ingezet voor de zich opeenstapelende crises waarmee ruim de helft van de lage-inkomenslanden in de wereld wordt geconfronteerd?
De door de regering tot stand gebrachte fusie tussen UBS en Credit Suisse was ongewoon voor de Zwitsers, en niet alleen omdat ze plaatsvond op een zondag, normaal de verplichte rustdag in Zwitserland. De regering beriep zich op noodwetten om het recht van aandeelhouders om over fusies te stemmen terzijde te schuiven, en schreef alle extra AT1-obligaties van Credit Suisse af – ter waarde van ongeveer zeventien miljard dollar – met het risico van jarenlange rechtszaken.
Sommigen vrezen dat deze maatregelen de reputatie van Zwitserland bij beleggers zullen aantasten. Misschien is dat ook zo. Maar als de fusie erin slaagt het financiële systeem te stabiliseren, zal dat voor ons allemaal meer dan de moeite waard zijn. De realiteit is dat dit resultaat niet gegarandeerd is, maar niet door een fout in de besluitvorming van de autoriteiten of door enige factor die de autoriteiten kunnen controleren. Het komt erop neer dat complexe systemen onvoorspelbaar zijn en dat zelfs goed doordachte maatregelen tekort kunnen schieten.