CAMBRIDGE – In juli heb ik samen met 43 andere deskundigen op het gebied van de internationale betrekkingen een krantenadvertentie betaald waarin werd betoogd dat de Verenigde Staten de huidige internationale orde in stand moesten houden. De instellingen die deel uitmaken van deze orde hebben bijgedragen aan “een ongekend welvaartspeil en de langste periode in de moderne geschiedenis zonder oorlog tussen grote machten. Het Amerikaanse leiderschap was medeverantwoordelijk voor dit systeem, en het Amerikaanse leiderschap is lange tijd van cruciaal belang geweest voor het succes ervan.”
Maar sommige serieuze wetenschappers weigerden te tekenen, niet alleen op grond van de politieke futiliteit van zulke openbare uitspraken, maar ook omdat zij het oneens waren met de “door beide partijen gedragen Amerikaanse toewijding aan de ‘liberale hegemonie’ en de fetisjering van het ‘Amerikaanse leiderschap’ waarop die berust.” Critici hebben er terecht op gewezen dat de Amerikaanse orde na 1945 noch mondiaal noch altijd heel liberaal is geweest, terwijl de voorstanders van het concept antwoordden dat hoewel de orde imperfect was, hij ongekende economische groei heeft voortgebracht en de verspreiding van de democratie mogelijk heeft gemaakt.
Dergelijke debatten zullen waarschijnlijk niet veel invloed hebben op president Donald Trump, die in zijn inaugurele toespraak uitriep dat het “van nu af aan alleen maar America First, America First zal zijn […] We zullen vriendschap en goodwill nastreven met alle landen van de wereld – maar doen dat in de overtuiging dat alle landen het recht hebben om hun eigen belangen voorop te stellen.”
CAMBRIDGE – In juli heb ik samen met 43 andere deskundigen op het gebied van de internationale betrekkingen een krantenadvertentie betaald waarin werd betoogd dat de Verenigde Staten de huidige internationale orde in stand moesten houden. De instellingen die deel uitmaken van deze orde hebben bijgedragen aan “een ongekend welvaartspeil en de langste periode in de moderne geschiedenis zonder oorlog tussen grote machten. Het Amerikaanse leiderschap was medeverantwoordelijk voor dit systeem, en het Amerikaanse leiderschap is lange tijd van cruciaal belang geweest voor het succes ervan.”
Maar sommige serieuze wetenschappers weigerden te tekenen, niet alleen op grond van de politieke futiliteit van zulke openbare uitspraken, maar ook omdat zij het oneens waren met de “door beide partijen gedragen Amerikaanse toewijding aan de ‘liberale hegemonie’ en de fetisjering van het ‘Amerikaanse leiderschap’ waarop die berust.” Critici hebben er terecht op gewezen dat de Amerikaanse orde na 1945 noch mondiaal noch altijd heel liberaal is geweest, terwijl de voorstanders van het concept antwoordden dat hoewel de orde imperfect was, hij ongekende economische groei heeft voortgebracht en de verspreiding van de democratie mogelijk heeft gemaakt.
Dergelijke debatten zullen waarschijnlijk niet veel invloed hebben op president Donald Trump, die in zijn inaugurele toespraak uitriep dat het “van nu af aan alleen maar America First, America First zal zijn […] We zullen vriendschap en goodwill nastreven met alle landen van de wereld – maar doen dat in de overtuiging dat alle landen het recht hebben om hun eigen belangen voorop te stellen.”