Wie wil de financiële sector dereguleren?

LONDEN – Sinds er een draaideur is geïnstalleerd bij de ingang van de westvleugel van het Witte Huis is het lastig bij te houden wie er in het Amerikaanse machtscentrum op een bepaald moment in of uit de gratie is. Alles wat je over het personeel en het beleid van de regering-Trump schrijft, kan alweer achterhaald zijn als het gepubliceerd wordt.

Maar voorlopig lijkt het erop dat de belangrijkste figuren op het gebied van het economisch beleid op hun plaats blijven zitten. Steve Mnuchin is nog steeds minister van Financiën, en zijn naam is tijdens de jongste machtsstrijd niet gevallen in tweets en uitspraken van deze of gene. Gary Cohn blijft voorzitter van de Nationale Economische Raad, ook al zou hij naar verluidt ongelukkig zijn met een aantal verklaringen van de president over niet-economische zaken. En uiteraard staat Janet Yellen nog steeds aan het roer bij de Federal Reserve (het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken, kortweg de Fed), op z'n minst tot februari volgend jaar.

Maar deze stabiliteit lijkt niet te duiden op definitieve overeenstemming over het economische en financiële beleid, en al helemaal niet over het toekomstige raamwerk van het financieel toezicht. Een opmerkelijk recent interview in de Financial Times met vice-voorzitter Stanley Fischer van de Fed heeft een paar grote twistpunten blootgelegd.