LONDEN – De relatie tussen zaken, politiek, en het milieu staat op het punt om een stuk gecompliceerder te worden. Nu de regering van president van de VS Donald Trump dreigt om vitale milieubescherming te ontmantelen, waarvan onderdelen al decennia bestaan, erkennen captains of industry steeds meer de noodzaak tot duurzaam milieubeleid – en handelen hier naar.
Trump, die klimaatverandering ooit een Chinese hoax noemde om de Amerikaanse economie te verzwakken, heeft al de Stream Protection Rule ingetrokken, die kolenproducenten verbiedt om afval in waterwegen te dumpen. Volgende op het hakblok is wellicht het Clean Power Plan, dat koolstofuitstoot uit elektriciteitscentrales beperkt – verreweg de grootste bron van CO2-uitstoot van het land – met als doel om de koolstofvervuiling uit de energiesector in 2030 verlaagd te hebben tot 32% beneden het niveau van 2005. De regering-Trump heeft zelfs gedreigd zich terug te trekken uit het klimaatverdrag van Parijs, waar regeringen over de hele wereld zich in 2015 aan engageerden.
Tien jaar geleden hadden deze zelfde captains of industry dit soort regressief milieubeleid – dat kosten kan drukken en zakenkansen kan vergroten door beperkingen op het gedrag van bedrijven te verlichten – grotendeels verwelkomd. Maar nu blijven ze terughoudend, zelfs terwijl de markt positief reageert op de ‘zakenvriendelijke’ beloften van Trump, die niet alleen deregulering en belastingverlagingen behelzen, maar ook een infrastructuurplan van een biljoen dollar dat de heropleving van kolen omvat.
LONDEN – De relatie tussen zaken, politiek, en het milieu staat op het punt om een stuk gecompliceerder te worden. Nu de regering van president van de VS Donald Trump dreigt om vitale milieubescherming te ontmantelen, waarvan onderdelen al decennia bestaan, erkennen captains of industry steeds meer de noodzaak tot duurzaam milieubeleid – en handelen hier naar.
Trump, die klimaatverandering ooit een Chinese hoax noemde om de Amerikaanse economie te verzwakken, heeft al de Stream Protection Rule ingetrokken, die kolenproducenten verbiedt om afval in waterwegen te dumpen. Volgende op het hakblok is wellicht het Clean Power Plan, dat koolstofuitstoot uit elektriciteitscentrales beperkt – verreweg de grootste bron van CO2-uitstoot van het land – met als doel om de koolstofvervuiling uit de energiesector in 2030 verlaagd te hebben tot 32% beneden het niveau van 2005. De regering-Trump heeft zelfs gedreigd zich terug te trekken uit het klimaatverdrag van Parijs, waar regeringen over de hele wereld zich in 2015 aan engageerden.
Tien jaar geleden hadden deze zelfde captains of industry dit soort regressief milieubeleid – dat kosten kan drukken en zakenkansen kan vergroten door beperkingen op het gedrag van bedrijven te verlichten – grotendeels verwelkomd. Maar nu blijven ze terughoudend, zelfs terwijl de markt positief reageert op de ‘zakenvriendelijke’ beloften van Trump, die niet alleen deregulering en belastingverlagingen behelzen, maar ook een infrastructuurplan van een biljoen dollar dat de heropleving van kolen omvat.