Innovatiecrisis of financiële crisis?

CAMBRIDGE – Terwijl het ene jaar van kwakkelende groei op het andere volgt, richt het debat zich in toenemende mate op de verwachtingen voor de komende decennia. Vormde de wereldwijde financiële crisis een kortstondige grimmige periode waarin het groeitempo terugviel naar dat van de ontwikkelde wereld, of bracht de crisis een diepere, langdurige malaise aan het licht?

Een vrij radicale opvatting op dit gebied heeft de laatste tijd bijval gekregen van internetondernemer Peter Thiel en politiek activist en voormalig wereldkampioen schaken Garry Kasparov. Binnenkort brengen zij een boek uit waarin zij aanvoeren dat het inzakken van de groei in de ontwikkelde landen niet alleen aan de financiële crisis te wijten is: de terugval vindt volgens hen zijn oorsprong in een trendmatige stagnatie in technologische ontwikkeling en innovatie. Zonder dat er ingrijpende wijzigingen in het innovatiebeleid plaatsvinden, zien zij dan ook geen bestendig herstel van de productiviteitsgroei.

De econoom Robert Gordon gaat zelfs nog verder. Hij betoogt dat de periode van snelle technologische vooruitgang die op de industriële revolutie volgde mogelijk een uitzonderlijke periode van 250 jaar vormt tijdens de toestand van stagnatie die de menselijke geschiedenis kenmerkt. Vergeleken met eerdere technologische innovaties - zoals elektriciteit, stromend water, de verbrandingsmotor en andere doorbraken die inmiddels al meer dan een eeuw oud zijn - verbleekt volgens hem het belang van de hedendaagse innovaties.