LAGOS – In veel landen stijgen de voedselprijzen tot recordhoogten als gevolg van onder meer klimaatverandering, gewelddadige conflicten, de COVID-19-pandemie en ontwrichtingen van de aanbodketen. Deze perfecte storm heeft de inefficiënties en tekortkomingen van de mondiale voedselsystemen blootgelegd, waardoor sommigen waarschuwen voor een dreigende voedselcrisis.
Afgelopen september heeft een top van de Verenigde Naties de belangrijkste actoren op het gebied van voedsel en landbouw bijeengebracht, en nieuwe nationale en internationale verbintenissen geïntroduceerd om de voedselsystemen voor mens en planeet te verbeteren. In de vijf actielijnen van de top werden krachtige oplossingen aangedragen om een einde te maken aan honger en ondervoeding, en om te zorgen voor milieuduurzaamheid in de hele voedselwaardeketen. Overheden en bedrijven hadden een ideale gelegenheid – kort vóór de VN-conferentie over klimaatverandering (COP26) in Glasgow in november – om doortastend op te treden en voedselsystemen te transformeren.
Die kans is niet aangegrepen. Maar nu de tijd begint te dringen in de cruciale UN Decade of Action on Nutrition van 2016 tot 2025, moeten we vooruitgang meten in maanden, niet in jaren – en COP26 heeft voedselsystemen grotendeels naar de zijlijn verbannen. Bij de VN-klimaatonderhandelingen blijven kolen, autoʼs, bomen, cement en staal – en geld – de aandacht van de politiek en de media opeisen, terwijl de dringende noodzaak om de manier te veranderen waarop we voedsel produceren en consumeren over het algemeen over het hoofd wordt gezien.
LAGOS – In veel landen stijgen de voedselprijzen tot recordhoogten als gevolg van onder meer klimaatverandering, gewelddadige conflicten, de COVID-19-pandemie en ontwrichtingen van de aanbodketen. Deze perfecte storm heeft de inefficiënties en tekortkomingen van de mondiale voedselsystemen blootgelegd, waardoor sommigen waarschuwen voor een dreigende voedselcrisis.
Afgelopen september heeft een top van de Verenigde Naties de belangrijkste actoren op het gebied van voedsel en landbouw bijeengebracht, en nieuwe nationale en internationale verbintenissen geïntroduceerd om de voedselsystemen voor mens en planeet te verbeteren. In de vijf actielijnen van de top werden krachtige oplossingen aangedragen om een einde te maken aan honger en ondervoeding, en om te zorgen voor milieuduurzaamheid in de hele voedselwaardeketen. Overheden en bedrijven hadden een ideale gelegenheid – kort vóór de VN-conferentie over klimaatverandering (COP26) in Glasgow in november – om doortastend op te treden en voedselsystemen te transformeren.
Die kans is niet aangegrepen. Maar nu de tijd begint te dringen in de cruciale UN Decade of Action on Nutrition van 2016 tot 2025, moeten we vooruitgang meten in maanden, niet in jaren – en COP26 heeft voedselsystemen grotendeels naar de zijlijn verbannen. Bij de VN-klimaatonderhandelingen blijven kolen, autoʼs, bomen, cement en staal – en geld – de aandacht van de politiek en de media opeisen, terwijl de dringende noodzaak om de manier te veranderen waarop we voedsel produceren en consumeren over het algemeen over het hoofd wordt gezien.