NEW YORK – De afgelopen jaren heeft een groeiend aantal Afrikaanse staten Eurobonds uitgegeven, een alternatief voor traditionele financieringsbronnen als 'zachte' leningen en directe buitenlandse investeringen. Ghana, dat in oktober 2007 de leiding nam met een Eurobond-lening van 750 miljoen dollar, met een couponrente van 8,5%, is het eerste Afrikaanse land ten zuiden van de Sahara – op Zuid-Afrika na – dat in dertig jaar obligaties heeft uitgegeven.
Deze eerste aanbieding uit deze contreien, waarvoor zich vier maal zo veel beleggers inschreven als mogelijk was, heeft tot een golf van obligatie-uitgiftes in de regio geleid. Negen andere landen – Gabon, de Democratische Republiek Congo, Ivoorkust, Senegal, Angola, Nigeria, Namibië, Zambia en Tanzania – hebben het voorbeeld gevolgd. In februari 2013 hadden deze tien Afrikaanse economieën gezamenlijk $8,1 mrd binnengehaald via de uitgifte van staatsobligaties, met een gemiddelde looptijd van 11,2 jaar en een gemiddelde couponrente van 6,2%. De bestaande buitenlandse leningen van deze landen kenden daarentegen een gemiddelde rente van 1,6%, bij een gemiddelde looptijd van 28,7 jaar.
Het is geen geheim dat er aan staatsobligaties hogere rentekosten zijn verbonden dan aan 'zachte' leningen. Waarom nemen steeds meer ontwikkelingslanden dan toch hun toevlucht tot de uitgifte van deze obligaties? En waarom zijn crediteuren deze landen opeens aantrekkelijk gaan vinden?
NEW YORK – De afgelopen jaren heeft een groeiend aantal Afrikaanse staten Eurobonds uitgegeven, een alternatief voor traditionele financieringsbronnen als 'zachte' leningen en directe buitenlandse investeringen. Ghana, dat in oktober 2007 de leiding nam met een Eurobond-lening van 750 miljoen dollar, met een couponrente van 8,5%, is het eerste Afrikaanse land ten zuiden van de Sahara – op Zuid-Afrika na – dat in dertig jaar obligaties heeft uitgegeven.
Deze eerste aanbieding uit deze contreien, waarvoor zich vier maal zo veel beleggers inschreven als mogelijk was, heeft tot een golf van obligatie-uitgiftes in de regio geleid. Negen andere landen – Gabon, de Democratische Republiek Congo, Ivoorkust, Senegal, Angola, Nigeria, Namibië, Zambia en Tanzania – hebben het voorbeeld gevolgd. In februari 2013 hadden deze tien Afrikaanse economieën gezamenlijk $8,1 mrd binnengehaald via de uitgifte van staatsobligaties, met een gemiddelde looptijd van 11,2 jaar en een gemiddelde couponrente van 6,2%. De bestaande buitenlandse leningen van deze landen kenden daarentegen een gemiddelde rente van 1,6%, bij een gemiddelde looptijd van 28,7 jaar.
Het is geen geheim dat er aan staatsobligaties hogere rentekosten zijn verbonden dan aan 'zachte' leningen. Waarom nemen steeds meer ontwikkelingslanden dan toch hun toevlucht tot de uitgifte van deze obligaties? En waarom zijn crediteuren deze landen opeens aantrekkelijk gaan vinden?