GENÈVE – Op de Wereldgezondheidsassemblee (WHA) in mei dit jaar hebben we uiteengezet waarom regeringen en agentschappen van de Verenigde Naties meer geld moeten uitgeven aan maatregelen om niet-besmettelijke ziekten, letsel en geweld tegen kinderen te voorkomen. Een van ons – Zoleka Mandela – sprak over het verlies van haar 13-jarige dochter door toedoen van een dronken chauffeur, en over het ondergaan van seksueel geweld als kind door toedoen van volwassenen die voor haar hadden moeten zorgen. “Het was misbruik van macht, en het was een schending van het vertrouwen,” zei ze tegen de assemblee. “Ik ben er emotioneel en mentaal door beschadigd. Het heeft geleid tot pogingen om mezelf pijn te doen en – een paar keer – om mezelf het leven te benemen. Het heeft geleid tot alcohol- en drugsverslaving.”
We hopen dat dit persoonlijke verhaal van trauma en verlies aan leiders over de hele wereld duidelijk zal maken dat geweld, geestelijke en seksuele trauma's, en misbruik van verdovende middelen met elkaar in verband staan, en een diepgaande en blijvende invloed kunnen uitoefenen op de levens van kinderen. Het bewijsmateriaal hiervoor is overweldigend. Alleen al dit jaar zullen naar schatting één miljard kinderen lichamelijk, seksueel of psychologisch geweld ervaren – thuis, online, en in hun gemeenschappen. Een op de vier kinderen zal fysiek mishandeld worden; en een op de vijf meisjes zal tijdens haar leven seksueel misbruikt worden.
Geweld tegen kinderen is hardnekkig en wijdverbreid, ongeacht gender en geografie. Als we onze ogen openen, zullen we een voortdurende stroom van verhalen over de slachtoffers ontwaren. Zij komen uit alle mogelijke milieus, van een meisje in India dat vertelt dat haar familie haar heeft verkocht aan seksexploitanten tot de Franse acteur Thierry Beccaro, die heeft onthuld dat hij in zijn jeugd meedogenloos is geslagen door zijn vader.
GENÈVE – Op de Wereldgezondheidsassemblee (WHA) in mei dit jaar hebben we uiteengezet waarom regeringen en agentschappen van de Verenigde Naties meer geld moeten uitgeven aan maatregelen om niet-besmettelijke ziekten, letsel en geweld tegen kinderen te voorkomen. Een van ons – Zoleka Mandela – sprak over het verlies van haar 13-jarige dochter door toedoen van een dronken chauffeur, en over het ondergaan van seksueel geweld als kind door toedoen van volwassenen die voor haar hadden moeten zorgen. “Het was misbruik van macht, en het was een schending van het vertrouwen,” zei ze tegen de assemblee. “Ik ben er emotioneel en mentaal door beschadigd. Het heeft geleid tot pogingen om mezelf pijn te doen en – een paar keer – om mezelf het leven te benemen. Het heeft geleid tot alcohol- en drugsverslaving.”
We hopen dat dit persoonlijke verhaal van trauma en verlies aan leiders over de hele wereld duidelijk zal maken dat geweld, geestelijke en seksuele trauma's, en misbruik van verdovende middelen met elkaar in verband staan, en een diepgaande en blijvende invloed kunnen uitoefenen op de levens van kinderen. Het bewijsmateriaal hiervoor is overweldigend. Alleen al dit jaar zullen naar schatting één miljard kinderen lichamelijk, seksueel of psychologisch geweld ervaren – thuis, online, en in hun gemeenschappen. Een op de vier kinderen zal fysiek mishandeld worden; en een op de vijf meisjes zal tijdens haar leven seksueel misbruikt worden.
Geweld tegen kinderen is hardnekkig en wijdverbreid, ongeacht gender en geografie. Als we onze ogen openen, zullen we een voortdurende stroom van verhalen over de slachtoffers ontwaren. Zij komen uit alle mogelijke milieus, van een meisje in India dat vertelt dat haar familie haar heeft verkocht aan seksexploitanten tot de Franse acteur Thierry Beccaro, die heeft onthuld dat hij in zijn jeugd meedogenloos is geslagen door zijn vader.