NEW YORK – Zoals Larry Summers terecht opmerkt, is de term “seculiere stagnatie” aan het einde van de Tweede Wereldoorlog populair geworden. Alvin Hansen (en vele anderen) waren destijds bang dat de economie, zonder de impuls waar de oorlog in voorzag, weer in een recessie of depressie zou verzinken. Er was, zo leek het, sprake van een fundamentele ziekte.
Maar het gebeurde niet. Hoe hadden Hansen en anderen er zo naast kunnen zitten? Net als bij een paar moderne pleitbezorgers van seculiere stagnatie was er sprake van diepgaande zwakheden in de onderliggende micro- en macro-economische analyse – en het allerbelangrijkst, in de analyse van de oorzaken van de Grote Depressie zelf.
Zoals Bruce Greenwald en ik (tezamen met onze co-auteurs) hebben betoogd, heeft de hoge productiviteitsgroei in de landbouw (in samenhang met de hoge mondiale productie) in de eerste drie jaren van de Depressie de prijzen van voedingsgewassen omlaag gedreven – in sommige gevallen met wel 75%. De inkomens in de grootste economische sector van het land werden daardoor min of meer gehalveerd. De crisis in de landbouw leidde tot een neergang van de vraag naar stedelijke goederen en zodoende tot een inzinking die de hele economie trof.
NEW YORK – Zoals Larry Summers terecht opmerkt, is de term “seculiere stagnatie” aan het einde van de Tweede Wereldoorlog populair geworden. Alvin Hansen (en vele anderen) waren destijds bang dat de economie, zonder de impuls waar de oorlog in voorzag, weer in een recessie of depressie zou verzinken. Er was, zo leek het, sprake van een fundamentele ziekte.
Maar het gebeurde niet. Hoe hadden Hansen en anderen er zo naast kunnen zitten? Net als bij een paar moderne pleitbezorgers van seculiere stagnatie was er sprake van diepgaande zwakheden in de onderliggende micro- en macro-economische analyse – en het allerbelangrijkst, in de analyse van de oorzaken van de Grote Depressie zelf.
Zoals Bruce Greenwald en ik (tezamen met onze co-auteurs) hebben betoogd, heeft de hoge productiviteitsgroei in de landbouw (in samenhang met de hoge mondiale productie) in de eerste drie jaren van de Depressie de prijzen van voedingsgewassen omlaag gedreven – in sommige gevallen met wel 75%. De inkomens in de grootste economische sector van het land werden daardoor min of meer gehalveerd. De crisis in de landbouw leidde tot een neergang van de vraag naar stedelijke goederen en zodoende tot een inzinking die de hele economie trof.