TEL AVIV – In 2006, een jaar voordat Shimon Peres werd verkozen tot president van Israël, publiceerde Michael Bar-Zohar de Hebreeuwse vertaling van zijn Peres-biografie. Deze heette toepasselijk Als een Phoenix; Peres was toen al 60 jaar actief in het Israëlische politieke en publieke leven.
De carrière van Peres kende voor- en tegenspoed. Hij steeg tot grote hoogten en leed vernederende nederlagen – en doorliep verschillende incarnaties. Van steunpilaar en leider in de Israëlische nationale veiligheid werd hij vervolgens een fervent vredesstichter, en behield altijd een haat-liefdeverhouding met het Israëlische publiek dat consequent weigerde hem tot premier te verkiezen, maar hem bewonderde wanneer hij geen echte macht had of deze probeerde na te streven.
Onafgeschrikt door tegenslagen bleef Peres vooruit kijken, gedreven door ambitie en het gevoel dat hij een missie te volbrengen had, en geholpen door zijn talenten en creativiteit. Hij was autodidact, een verwoed lezer, en een productief schrijver, een man die elke paar jaar door een nieuw idee geraakt en geïnspireerd werd: of het nou nanowetenschap, het menselijk brein, of de economische ontwikkeling van het Midden-Oosten was.
TEL AVIV – In 2006, een jaar voordat Shimon Peres werd verkozen tot president van Israël, publiceerde Michael Bar-Zohar de Hebreeuwse vertaling van zijn Peres-biografie. Deze heette toepasselijk Als een Phoenix; Peres was toen al 60 jaar actief in het Israëlische politieke en publieke leven.
De carrière van Peres kende voor- en tegenspoed. Hij steeg tot grote hoogten en leed vernederende nederlagen – en doorliep verschillende incarnaties. Van steunpilaar en leider in de Israëlische nationale veiligheid werd hij vervolgens een fervent vredesstichter, en behield altijd een haat-liefdeverhouding met het Israëlische publiek dat consequent weigerde hem tot premier te verkiezen, maar hem bewonderde wanneer hij geen echte macht had of deze probeerde na te streven.
Onafgeschrikt door tegenslagen bleef Peres vooruit kijken, gedreven door ambitie en het gevoel dat hij een missie te volbrengen had, en geholpen door zijn talenten en creativiteit. Hij was autodidact, een verwoed lezer, en een productief schrijver, een man die elke paar jaar door een nieuw idee geraakt en geïnspireerd werd: of het nou nanowetenschap, het menselijk brein, of de economische ontwikkeling van het Midden-Oosten was.