BISHKEK – Volgens veel westerse waarnemers gaat de oorlog in Oekraïne over de wens van de Russische president Vladimir Poetin om de Russische invloedssfeer te herstellen en de veiligheid van het land te waarborgen tegen westerse opdringerigheid – en vooral die van de NAVO. In feite gaat de oorlog echter tussen twee tegengestelde waardesystemen: het ene is gebaseerd op de historische grootsheid en wereldwijde invloed van een land, het andere op de waarde van burgers en hun kwaliteit van leven.
In zekere zin is het fundamentele verschil tussen Oost en West nooit ideologisch van aard geweest. Tijdens de Koude Oorlog waren de kapitalistische Scandinavische landen socialistischer dan de Sovjet-Unie ooit was. Het verschil was er altijd al een van principes. Anders dan in de Scandinavische landen maakten gelijkheid en rechtvaardigheid nooit deel uit van het bestuurssysteem van de Sovjet-Unie. Ondanks zijn verklaringen hield het Sovjetsysteem de menselijke waardigheid niet hoog in zijn eigenlijke beleid.
Toen ik onlangs mijn studenten aan de afdeling internationale betrekkingen van de Kirgizische Staatsuniversiteit vroeg wat een land groot maakt, spitsten hun antwoorden zich toe op militaire macht, economische ontwikkeling en geopolitieke invloed. Deze antwoorden zijn geworteld in het oude paradigma dat grootsheid afhangt van het vermogen van een staat om beleid te dicteren en anderen naar zijn hand te zetten.
BISHKEK – Volgens veel westerse waarnemers gaat de oorlog in Oekraïne over de wens van de Russische president Vladimir Poetin om de Russische invloedssfeer te herstellen en de veiligheid van het land te waarborgen tegen westerse opdringerigheid – en vooral die van de NAVO. In feite gaat de oorlog echter tussen twee tegengestelde waardesystemen: het ene is gebaseerd op de historische grootsheid en wereldwijde invloed van een land, het andere op de waarde van burgers en hun kwaliteit van leven.
In zekere zin is het fundamentele verschil tussen Oost en West nooit ideologisch van aard geweest. Tijdens de Koude Oorlog waren de kapitalistische Scandinavische landen socialistischer dan de Sovjet-Unie ooit was. Het verschil was er altijd al een van principes. Anders dan in de Scandinavische landen maakten gelijkheid en rechtvaardigheid nooit deel uit van het bestuurssysteem van de Sovjet-Unie. Ondanks zijn verklaringen hield het Sovjetsysteem de menselijke waardigheid niet hoog in zijn eigenlijke beleid.
Toen ik onlangs mijn studenten aan de afdeling internationale betrekkingen van de Kirgizische Staatsuniversiteit vroeg wat een land groot maakt, spitsten hun antwoorden zich toe op militaire macht, economische ontwikkeling en geopolitieke invloed. Deze antwoorden zijn geworteld in het oude paradigma dat grootsheid afhangt van het vermogen van een staat om beleid te dicteren en anderen naar zijn hand te zetten.